ملک میراث گرد گردانست

ملک شمشیر ملک مردانست

کسی کو در قیامت قطب مردانست

وزو هفت آسیای چرخ گردانست

خرابات فنا از بهر مردانست

که این چرخ فلک زانروی گردانست

دوران فلک نگر که چون گردانست

مردی که بر او دل بنهد مرد آنست

لیکن چه کند فلک که او نیز چو من

بیچاره ز روزگار سرگردانست