کشیدند آن هر دو بر اسب تنگ

گرفتند ره بر سپهدار تنگ

نیزه‌بازی اندرین کوه‌های تنگ

نیزه‌بازان را همی‌آرد به تنگ

به چشم تو گر درنیایم چو تنگ

بزرگان نیایند در چشم تنگ

برون آوردش از غمخانه سنگ

چو لعل از سنگ و همچون شکر از تنگ

آنک آستین نموده و دامان فراخ و تنگ

پیراهن از وی آمد و تنبان فراخ تنگ

بزاز رخت تا تو نرنجی ز بیش و کم

برتنگ را گشوده و کتان فراخ و تنگ

چون دست همتم بود آجیده نیمچه

[...]

به شوق یکدگر اندر برش تنگ

کزان شد نرم جون موم آن دل تنگ

گمانم نبدکاندرین روز تنگ

گریزی و نام اندر آری به تنگ