سراسر ارمن و ارّان گرفته

چو باژ از قیصر و خاقان گرفته

ای رای رفعیت آسمان را

پیموده و در میان گرفته

خاک قدم تو منزل خویش

بر تاریک آسمان گرفته

بیشی زجهان ازین سبب راست

[...]

ز خونش خوابگه طوفان گرفته

دلش از تشنگی از جان گرفته

ذابح ز خطر دهان گرفته

سعد اخبیه را عنان گرفته

تیرش صفت کمان گرفته

جزعش ز گهر نشان گرفته

تو از قهرم چنین حیران گرفته

من از مهر تو ترک جان گرفته

دو چشمش ناوک مژگان گرفته

شکار هر مژه صد جان گرفته

زمین از اشک در طوفان گرفته

همه بازار ازو افغان گرفته

عیانی در دل و در جان گرفته

حقیقت کفر با ایمان گرفته

هزار آهو به هر مژگان گرفته

کمند مویشان شیران گرفته

هوایش اعتدال جان گرفته

نم از سرچشمهٔ حیوان گرفته

دل داغ تو را به جان گرفته

جان درد تو جاودان گرفته

حال دل ناتوان چه پرسی؟

حیرت زده را زبان گرفته

بر من شده تنگ کوه و صحرا

[...]

سپاه حسن او دوران گرفته

به خوبی باج از خوبان گرفته