درست‌ست و اکنون به زنهار اوست

پراندیشه جان از پی کار اوست

بهانه مرا نیز آزار اوست

نهانم پر از درد و تیمار اوست

سیاوش بدانست کان کار اوست

برآشفتن شه ز بازار اوست

مر او را ستاینده کردار اوست

جهان سر به سر زیر آثار اوست

بدانست کای جادوی کار اوست

بدو بد رسیدن ز کردار اوست

بر آن آفرین کن که این کارِ اوست

نکوتر ز هرچیز کردارِ اوست

زمین بسته بر نقطه کار اوست

تک چرخ بر پویه پرگار اوست

آن دلبری که خوبی بسیار یار اوست

دردا که در دلم همه پیکار کار اوست

گرد سرای وصل نگشته است یک نفس

پیش در فراق بصد بار بار اوست

در نار هجر روی چو آبی شدم از آنک

[...]

امروز خلق را همه فخر از تبار اوست

وین روزگار خوش، همه از روزگار اوست

از بهر آنکه شاه جهان دوستدار اوست

دولت مطیع اوست، خداوند یار اوست

شاهی که عدل و جود همه روزگار اوست

تاریخ نصرت و ظفر از روزگار اوست

قفل غم و کلید طرب روز بزم اوست

اثبات عدل و نفی ستم روز بار اوست

والی به حد شام یکی پهلوان اوست

[...]

خرچنگ کجرواست مه اندر کنار اوست

ور شیر ابخر است غزاله شکار اوست

حبذا عشقت وگرچه فتنه در بازار اوست

خرما رویت که نور دیده در دیدار اوست

نظامی که نظم دری کار اوست

دری نظم کردن سزاوار اوست

ز بلغار بگذر که از کار اوست

به ناگاه اصلش بن غار اوست

کیست کو نه تشنهٔ دیدار اوست

تا به چوب و سنگ غرق کار اوست

خواجهٔ اول که اول یار اوست

ثانی اثنین اذهما فی الغار اوست

قرب صد سوراخ در منقاراوست

نیست جفتش، طاق بودن کار اوست

هرک را نبود طلب، مردار اوست

زنده نیست او ، صورت دیوار اوست

همه بیچارگان را غمگسار اوست

همه وقتی همه جاییت یار اوست

یقین است اینکه نقش هر چهار اوست

ز نور قدس گشته آشکار اوست