عمریست ترا عزیز طبعیست لطیف

بر خود منما قید جهان را تکلیف

آن کن که رضاییست درو ایزد را

مگذار که ضایع شود اوقات شریف

که اگر زین فتاده مور ضعیف

برسد عرضه‌ای به سمع شریف

که اگر زین فتاده مور ضعیف

برسد عرضه‌ای به سمع شریف

شمارد پنج نوبت سی به تضعیف

که با شش باشدش تاریخ تصنیف

از قضا، یک شب نیامد آن رغیف

شد ز جوع، آن پارسا زار و نحیف

هان، تأمل کن در این نقل شریف

که در آن پنهان بود سر لطیف

از قضا یکشب نیامد آن رغیف

شد زجوع آن پارسا زار و نحیف

کرشمه تو برد از قمارخانه حریف

خورد ز دست تو تایب شراب بی تکلیف

رفیق کعبه و هم مشرب خراباتی

به نام و ننگ نبینی زهی حریف لطیف

ز عشق روی تو در هیچ باغ و مصطبه نیست

[...]

سرم پا را به ره می کرد تکلیف

به هرسو می دویدم چون اراجیف

باشد از من بنای تألیف

همچون مصدر بوقت تصریف

ز رنج خمار آن چنانم ضعیف

که در پای پیل است مور نحیف

چه می پرسی ازلطمه سنجی ضعیف؟

که خس ناتوان است و دریا، حریف

چه بالی به خویش ای گیاه ضعیف؟

که فردا وزد تندباد خریف

جنبش این میلی و زان یک به خیف

سیر یکی کمّی و دیگر به کیف

خورندش ز خوان عنایت رغیف

غنی و فقیر و قوی و ضعیف

دختران ندیده شوی لطیف

همه دارند این حریف ظریف

ز کبر و منی، گشته زار و ضعیف

ز بخل و حسد، مانده خوار و خفیف

چهره یارم که باشد چون گل جنت لطیف

قرص مهر و ماه پیشش هست جرمی بس کسیف

گرچه خوبان از ظرافت دلربائی میکنند

دلربائی کس ندیده همچو یار من ظریف

خوش نمایندم بهم ز انگشت خلقی چون هلال

[...]

راه گردد دور تن سست و ضعیف

می شود مرکب تورا لنگ و نحیف

پر برآورد آن یکی مور ضعیف

یک دو روزی در بهاری تا خریف