نه مادرت بیند نه خویشان به روم

نه پوشیده رویان آن مرز و بوم

بران نامه عنوان بد از شاه روم

جهاندار و سالار هر مرز و بوم

که لشکر کشد جنگ را سوی روم

نهد پی بران خاک آباد بوم

سپر کن کیان را همه پیش بوم

چو خواهی که لشکر نیاید به روم

بگویم کنون با بزرگان روم

که چون بازگردند زین مرز و بوم

همانا نیازش نیاید به روم

برآساید آن کشور و مرز و بوم

نباید که باشد جزو شاه روم

که او تازه گرداند آن مرز و بوم

فرازآمد آن گردش بخت شوم

که ویران شود زین سپس مرز روم

خروشی برآمد ز هر مرز و بوم

ز قیدافه برداشتند باژ روم

یکی شارستان بود آباد بوم

بپردخت بهر اسیران روم

تو از دانشی فیلسوفان روم

فراز آر چندی بران مرز و بوم

چو روزش فراز آمد و بخت شوم

شد آن ترگ پولاد بر سان موم

چو آباد شد زو همه مرز و بوم

چنان آرزو کرد کاید به روم

بیامد پراندیشه ز آبادبوم

همی رفت زین سان سوی مرز روم

بخرم هرانچم بباید ز روم

روم سوی ایران ز آباد بوم

جفادیده ایرانیی بد به روم

چنانچون بود مرد بیداد و شوم

گریزان همه شهر ایران ز روم

ز مردم تهی شد همه مرز و بوم

که ما را گذر باشد از شهر روم

مباد آفرین بر چنین مرز و بوم

هرانکس که بودند ز آبادبوم

اسیرند سرتاسر اکنون به روم

دگر خواسته هرچ بردی به روم

مبادا که بینی تو آن بوم شوم