گرای دون که شاید بدین سان خورش

مبادت جز از نوشه این پرورش

جز از ترف و شیرش نبودی خورش

فزونیش رخبین بدی پرورش

از آن ساختندی بخوان بر خورش

بدین گونه بد شاه را پرورش

ده اسب گرانمایه با زیورش

بدیبا بیاراست اندر خورش

همه بر زمین شان بود پرورش

برو دارد و زآن دهد شان خورش

ازین هر که یک میوه یابد خورش

یکی هفته بس باشدش پرورش

بپرسید دیگر که تن را خورش

پدیدست هم پوشش و پرورش

چو زاندازه تن را فزایی خورش

گرد دردمندی ز بس پرورش

بگسترد خوان ها وزین کو خورش

وزان خوان بدی مرد را پرورش

به ماهی بسازند روزی خورش

روانشان به دانش کند پرورش

فراوان ببردند بهر خورش

بدان سان که تن را بدی پرورش

بده هریکی را تویک من خورش

که تنشان بیاید ازین پرورش

برون رفت هرکس زبهر خورش

بیاورد هرکس پی پرورش

خورش لوز نوساخت چندین خورش

که از بوی آن یافت تن پرورش

بپرسید از ایشان ز کار خورش

که چون است و از چیست این پرورش

در آن روز یابد تنم پرورش

وز این میوه یابد روانم خورش

وز این کوه کن پرسش و پرورش

پسندیده این پوشش و این خورش

فزون بود صدگونه بر خوان خورش

خنک هر که دارد چنان پرورش

که اکنون ز ماچین نیامد خورش

بباشد سپه را کم از پرورش

به ده سال کمتر نگردد خورش

که انبار شاه آید این پرورش