بی هوس بیهده دادیم دل از دست دریغ

کانچه جستیم و ندیدیم ز کس با دل بود

از طلب حاصلم این شد که کنون دانستم

کانچه را می‌طلبم بی طلبی حاصل بود

نکنم گوش به افسانهٔ ناصح که خود او

[...]

به جز عشق او هرچه در دل بود

چو حایل بود به که زایل بود

مگو هست جز وی که بی کل بود

که هر خاری آبستن گل بود

نایی او جلوت اول بود

عقل کلی احمد مرسل بود

من پی دلبر واو را بر دل منزل بود

دل بیهوش مرا بین چه عجب غافل بود

تحفه ای از دل وجان در برجانان بردم

لیک مقبول نیفتاد که ناقابل بود

«شربتی از لب لعلش نچشیدیم آخر»

[...]

مرا حیرت از عشق بلبل بود

که حیوان چنین عاشق گل بود

از توام امیدها در دل بود

گرچه می دانم که بیحاصل بود

بر زمینی آب اگر افضل بود

مشکل صاحب زمین پس حل بود

با دیانت رحمش ار در دل بود

باک نبود ورنه بی حاصل بود

تیشه بر پا زدی ار داغ منش در دل بود

آن قوی پنجه که در کوهکنی کامل بود

بچه دل آینه عکس تو در آغوش کشید

مگر از آه سحرگاهی ما غافل بود

بردم از سوز جگر لابه ز حد پیش رقیب

[...]

تیغش برزم آینه دار اجل بود

تفش ببزم عقده گشای امل بود

نزدش ملک چو در برایزد هبل بود

در مردمی یگانه و ضرب المثل بود

بد انسانی که جاری در ازل بود

ظهور قدرت حق در عمل بود

عنایتها که او را در ازل بود

باهل صدق و اخلاص عمل بود

بعمری گرنجست او را دغل بود

دلش بی‌نور و علمش بی‌عمل بود

مراد از حالت مکر و دغل بود

بیان سرقت از بهر مثل بود

نه من صاحب کتابم این مثل بود

مثل نادر بجائی بیخلل بود

در آن دل که او نیست باطل بود

ز آتش سرشته است، نی گل بود

چو سردار لشکر تنک دل بود

به جنگ آوران کار مشکل بود

که یکی پیر بود و عاقل بود

دگری بچه بود و جاهل بود

پایهٔ این تخت نه بر گل بود

محکم از آنست که در دل بود