دگر دور من گشته اینک تمام

شما زنده مانید با خاص و عام

خالت همه دم دانه و زلفت همه دم دام

بر دانه و دامت من و مرغان حرم رام

میم دهن و جیم خم زلف سیاهت

کرده الف قامتم از بار الم لام

ابروی تو و موی توام قبله و زناز

[...]

چنان به عشق تو وارسته‌ام ز ننگ و ز نام

که ننگ می‌نشناسم کدام و نام کدام

چو موی و روی تو دیدم بهم قرین گفتم

که شب بروز قرین گشته کفر با اسلام

کسیکه عشق ندارد بخامیش شک نیست

[...]

امروز به فرمان خدای علام

بنشست علی به مسند خیرانام

اتممت بود شاهد قولم ز علی

بر خلق جهان نعمت حق گشته تمام

ای ساقی ماه وش در این ماه صیام

ده باده که روزه بهر من گشت حرام

افطار کن که دیده ز ابرو ورخت

هم شکل هلال دید و هم ماه تمام

ای زلف پرخم تو کشیده به خم خام

هر دل که بوده پخته و هر دل که بوده خام

این طرفه حالتی است که مستند خود مدام

چشمان فتنه جوی تو بی‌منت مدام

بوی وصل آید از این عید همایون بمشام

آورد باد صبا از بر دلدار پیام

بهر میلاد خدیوی که به هستی است قوام

همه در وجد و سرورند چو ارواح اجسام

گسترده هر طرف شیطان ز حیله دام

تا در مقام خود ما را دهد مقام

ما حرز جان کنیم نام تو را مدام

تا آن رجیم را از این خجسته نام

ترک من ای مر مرا نداده از کام کام

وی الف قامتم کرده ز آلام لام

نبرده از من مگر بوقت دشنام نام

فکنده از گیسوان مرا بر اندام دام

شدم به رافت ساقی چو کامیاب از جام

وجود خویش تهی یافتم ز ننگ و ز نام

به حال مستیم آمد به گوش دل الهام

که ای بلندنظر شاهباز سد ره مقام

وه چه دنیا همه رنج و غم و درد و آلام

وه چه دنیا خطر خاص و فریبنده عام

با وجودی که ندیده‌ست کس از دور انکام

هرکسی روز بهی می‌طلبد از ایام

بر فرازد بیدق و بیرون کشد تیغ از نیام

نرم سازد زیر پای پیل اعدا را عظام

هم ملک او را سپاه و هم فلک او را غلام

آن وزیر حق چو بنشیند بر اسب انتقام

در غدیرخم پی انعام عام

ساقی کوثر بکف بگرفته جام

بیا ساقی آن می‌مرا کن بجام

که از جم رساند بمستان پیام

بر رسل اکرم ذوالاحتشام

باد ز ما تا به قیمت سلام

بود ز انبیق عیونم مدام

اشک مقطر به رخ زرد فام

شرح دهم گر صفت آن کلام

تا به صف حشر بود ناتمام

من همه لطف و تو کدورت تمام

من بمثل خواجه تو همچون غلام

میکنی از جلوه ناخوش مدام

عیش تماشائی بستان حرام

زین سببش صلحیه کردند نام

جان عمو قصه ما شد تمام