شنیدم همه هرچ دادی پیام

وزان نامداران که کردی سلام

چو نان خورده شد می‌گرفتند و جام

نخست از شهنشاه بردند نام

فرود آمد و اسپ را با لگام

ببست و برآهخت تیغ از نیام

به یاد شهنشاه بگرفت جام

منم گفت میخواره کبروی نام

برین‌گونه بگذشت سالی تمام

همی داشتی هرکسی می حرام

به پور جوان گفت کاین هفت جام

بخور تا شوی ایمن و شادکام

بدو گفت بنگر که بر گنج نام

نویسد کسی کش بود گنج کام

تهی‌دست مردم که دارند نام

گسسته دل از نام و آرام و کام

ابا هر یکی تیغ‌زن صد غلام

به زرین کمرها و زرین ستام

همی خواندش شاه طغری به نام

دو چشمش به رنگ پر از خون دو جام

خردمند پیری و برزین به نام

دل او شد از شاه ناشادکام

بیاورد برزین می سرخ و جام

نخستین ز شاه جهان برد نام

به آواز ایشان شهنشاه جام

ز باده تهی کرد و شد شادکام

همی گوید اسپی به زرین ستام

بدزدند از ایدر شود کار خام

به بهرام داد آن دلارای جام

بدو گفت میخواره را چیست نام

به لشکر یکی مرد بد شمر نام

خردمند و با گوهر و رای و کام

هم از گنج‌ماشان بتوزید فام

به دیوانهایشان نویسید نام

خرد دارد ای پیر بسیار نام

رساند خرد پادشا را به کام

ز سیمین و زرین و اسپ و ستام

ز دینار گیتی که بردند نام

چو این گفته باشی به پرسش ز نام

که از نام گردد دلم شادکام