ز خون دلش دیده دریا شده

ز آهش فلک زیر و بالا شده

فلک بر فلک بر تماشا شده

کز آن گونه آشوب بر پا شده

ز آهن زمانه چو دریا شده

ازو گرد چون موج بالا شده

ای زمینت آسمان عالم بالا شده

در هوایت آسمان چون ذره اندر وا شده

در هوای بارگاهت عقل و دین جان یافته

در فضای پیشگاهت جان و دل والا شده

باد صبحت خاک غیرت بر رخ جنت زده

[...]

به ضرب تبر سر ز هم وا شده

چو بسته درو مغز پیدا شده

چشم نابینای ما از او بینا شده

هرکه دیده دیدهٔ ما همچو ما شیدا شده

آفتابی رو به مه بنموده در دور قمر

این چنین حسن خوشی در آینه پیدا شده

آب چشم ما به هر سو رو نهاده می رود

[...]

حسن او در آینه پیدا شده

هر که دیده همچو ما شیدا شده

چشم ما روشن به نور روی اوست

دیدهٔ ما این چنین بینا شده

عین ما بیند به عین ما چو ما

[...]

بود ما از بود او پیدا شده

جمع گشته قطره و دریا شده

آفتابی در قمر پیدا شده

فتنهٔ دور قمر در وا شده

آن یکی در هر یکی پیدا شده

قطره قطره آمده دریا شده

ای از صفای دل همه نور و صفا شده

برتر ز آفرینش ارض و سما شده

گلبانگ حمد برده به کروبیان عرش

از کبریای حق همه تن کبریا شده

در خدمت ملک به ملک گشته همنشین

[...]

صحن باغ، از لاله و گل جنت المأوی شده

عالم از سرو و صنوبر، عالم بالا شده

سبزه از موج طراوات، چهره با دریا شده

شاخ گل، جاروب گرد خانه دل‌ها شده

چشمها زان دود نابینا شده

چشمه‌ها زان رود ناپیدا شده

ای همه هستی ز تو پیدا شده

خاک ضعیف از تو توانا شده

حجله و بزمی است که تنها شده

وامقش افتاده و عذرا شده

ای همه هستی ز تو پیدا شده

خاکِ ضعیف از تو توانا شده

حجله و بزم اینک تنها شده

وامقش افتاده و عذرا شده

جسم کل مولود از آنها شده

ز ازدواج آن دو این پیدا شده

«ای همه هستی ز تو پیدا شده»

چشم ودل از تور تو بینا شده

ز آب وزمین جمله پیدا شده

که آسایش خلق دنیا شده