نشسته حریفان شطرنج باز

اباوی قمار دغل کرده ساز

اسیران پیغمبر سرفراز

چنان عقد گوهر بهم بسته باز

به سوی عراق آمد او از حجاز

که سازد درآنجا در فتنه باز

برای زیارت ز راه دراز

به هرسال قومی به عجز و نیاز

ز یزدان بکن شرم و چندی مناز

که کشتی حسین (ع) پور شاه حجاز

بداری پس پرده ها سرفراز

زنان و کنیزان خود را به ناز

برآشفت اهریمن کینه ساز

بگفتا دگر باره با سر فراز

به یثرب سپس کرد روی نیاز

به زاری بگفت ای خدیو حجاز

یکی روز اهریمن کینه ساز

به مسجد روان گشت بهر نماز

که ماراست این خواهش از دیر باز

نیوشیم گفتار نغز حجاز

به تکبیرگو گفت وقت نماز

بشد تنگ و برخیز و قامت بساز

به ایوان روانگشت بعد از نماز

در اندیشه از کار خود ماند باز

که بینند شاهی که جبریل باز

به عرش برین بردش از مهد ناز

شهنشه به پاسخ چنین گفت باز

که ما را به مال تو نبود نیاز

و گرنه به پاداش رنج دراز

تو را کردمی از جهان بی نیاز

بشیر ابن جذلم چنین گفته باز

که چون با حریم خدیو حجاز

پی خطبه برکرسی ای شد فراز

به گفتار او گوش ها گشت باز

بدان بی نیازی است ما را نیاز

کز او یافته هر دوگیتی طراز

سرآمد برو چون زمانی دراز

به زندان یکی نامه بنمود ساز

به شهر اندر آمد چو مختار باز

به فرمانده از وی بگفتند راز