باز شهباز دلم پرواز کرد

تا چه رسم است اینکه یار آغاز کرد

ترکم به خنده چون دهن تنگ باز کرد

دل را لبش ز تنگ شکر بی‌نیاز کرد

کافر، که رخ ز قبله بپیچیده بود و سر

چون قامتش بدید به رغبت نماز کرد

ای دلبری که عارض چون آفتاب تو

[...]

ایخداوند ایکه از رفعت همای همتت

بر فراز گنبد گردون نشیمن ساز کرد

هر کجا میزان عدل شاملت شاهین نمود

از سر گنجشگ عاجز ظلم باشه باز کرد

دشمن از تیر تو چون زاغ کمان شد گوشه گیر

[...]

ز بس بی‌کسی ناله آغاز کرد

چنین جنگ اندوه را ساز کرد

از آن پس چو چنگ سخن ساز کرد

در رازهای نهان باز کرد

چو مرغ سحرخوان نوا ساز کرد

بر طوبی آباد پرواز کرد

چو چنگ سخن را چنین ساز کرد

دل کاروان را همه باز کرد

در رازهای نهان باز کرد

ز صندوق و مهوش سخن ساز کرد

در مکر و حیلت‌گری باز کرد

چنین چنگ گفتار را ساز کرد

دگرباره چنگ سخن ساز کرد

در حقه و مکر را باز کرد

نواساز مستان نواساز کرد

عروس چمن خنده آغاز کرد

درآمد به جولان و پر باز کرد

چو بلبل به هر گوشه آواز کرد

زبان از پی سرزنش باز کرد

همه گفته ناخوش آغاز کرد

چو او شد در راز را باز کرد

سخنها بدین گونه آغاز کرد

چو سیمرغ کز قاف پرواز کرد

هوائی شد و رفتن آغاز کرد

درآمد دلیری سرش باز کرد

سراسر فرو خواندن آغاز کرد

همان مرغ بر اوج پرواز کرد

تو گفتی که با چرخ همراز کرد

بپوشید چشم و دگر باز کرد

سوی گرد قلواد آواز کرد

چو سیمرغ خورشید پرواز کرد

برین آشیان نیز پر باز کرد

بگفت و دهان را یکی باز کرد

دگر کار افسونگری ساز کرد