بود آن عقل هم مانند مرآت

نماید خوب و بد را در علامات

دگر باشد مبادی النهایات

فروض کل اعمال و عبادات

باو بدحب او بی‌نقش چون ذات

بثانی ریخت طرح این محبات

چه آنهم هست شانی از شئونات

شئوناتی که باشد صادر از ذات

زوجه واحدند اینجمله مرآت

تعینهای باطن هم شئونات

شود ظاهر بهر آنی ز آنات

از و در صورت آثار و علامات

دگر اطلاق آن باشد در آنات

بر استشراف دیدار و شهودات

ابا سوء‌ادب ابقاء حالات

دگر اظهار آیات و کرامات

بنهی و امر خود در ترک و طاعات

دهد آن مالک الملک مجازات

بود انسان که اندر رتبه ذات

مکاشف را بود علم و علامات

گذشتن از همه لذات و شهوات

نگشتن گرد نفس و مقتضیات

غرض آنسان که معلوم این حروفات

تو را شد از نفس اندر مقامات

دعایش بس مجرب درمهمات

در انکارش بسی دیدند آفات

سکوت وستر و هم حفظ امانات

سلوک و سازش و تقوی و طاعات

بدور این زمین گردد سموات

چو عاشق دو ریارش در مقامات

که شد بی‌اسم و رسم از ذات بر ذات

احدیت شد آن بروجه اثبات

بود وترت اشارت باز بر ذات

بعنوان سقوط اعتبارات

در آن وجهش که اطلاقست در ذات

بود کلی سقوط اعتبارات

دگر وجهش که تقیید است اثبات

شود در وی جمیع اعتبارات

به تسبیحش بپا ارض و سموات

به تهلیلش جمادات و نباتات