ای که از دوری تو بی تابم!

لحظه ای شب نمی برد خوابم

چشم پرآبم ار به خواب رود

خواب بینم که می برد آبم

در خم زلف همچو قلابت

[...]

ساقی بده امروز یکی جام شرابم

از جام شرابی بکن امروز خرابم

از آن می ناب که تو را هست به کوزه

من تشنهٔ یک جرعه ای از آن می نابم

از یاد نخواهد شدنم آخر پیری

[...]

یا رب نظری کن به من و چشم پر آبم

کز بیم مکافات تو اندر تب و تابم

اما کرمت برده ز دل خوف عذابم

چندان بسر کوی خرابات خرابم

کاسوده ز اندیشه فردای حسابم

[...]

یا رب نظری کن به من و چشم پر آبم

کز بیم مکافات تو اندر تب و تابم

اما کرمت برده ز دل خوف عذابم

چندان بسر کوی خرابات خرابم

نمی‌ترسیدی آن روز از عذابم

نمی‌گویی چرا اکنون جوابم

پیرو امر و نهی کتابم

بندهٔ شاه مالک رقابم

پای اگر بر سر آفتابم

سر به پای سگ بوترابم

تو پنداری که من مست و خرابم

مگر مستی سپس بیند بخوابم

چکنم کز تو خلاصی یابم

به که گویم بکجا بشتابم

ای روی مه تو آفتابم

پیچ و خم زلف تو طنابم

هر قطره شبنمت گلابم

در آتش عشق تو کبابم!

سراپا معنی سر بسته ام من

نگاه حرف بافان برنتابم

نه مختارم توان گفتن به مجبور

که خاک زنده ام در انقلابم

از چشم ساقی مست شرابم

بی می خرابم بی می خرابم

شوقم فزون تر از بی حجابی

بینم نه بینم در پیچ و تابم

چون رشتهٔ شمع آتش بگیرد

[...]

تو می دانی صواب و ناصوابم

نروید دانه از کشت خرابم

نکردی سجده و از دردمندی

بخود گیری گناه بی حسابم

من ایرج نیستم دیگر، شرابم

مرا جامد مپندارید آبم

سموم شوره‌زار و آفتابم

نمک پاشیدی و کردی کبابم