چنین فرمود آن شاهنشه دین
شفیعالمذنبین ختمالنبیین
که چون گردد صباح روز محشر
به پا میزان عدل حی داور
بیاید بندهای از جرم در بند
به دیوانخانه عدل خداوند
ندا آید بدو کای بنده من
ز عصیان سر به زیر افکنده من
گناهان تو میآید به یادت
که آتش افکند اندر نهادت
چه کردی در فلان روز و فلان شب
نیندیشیدی از پایان مطلب
به عالم بیوفاییها نمودی
ز درگاهم جداییها نمودی
شمارد حق چنان یک یک گناهش
کند از هر گناهی دل تباهش
حجاب از کار آن بدکار گیرد
ز جرمش سر به سر اقرار گیرد
رسد تا بر گناهی کز قباحت
رسیده تا به سر حد فضاحت
نماند طاقت نطق و بیانش
زبانش لال گردد در دهانش
ندا آید که ای بدکار چونی
متاع معصیت در بار چونی
نمیترسیدی آن روز از عذابم
نمیگویی چرا اکنون جوابم
چنین گوید که ای پروردگارم
چه گویم شرمسارم شرمسارم
سر شرمندگی در پیش دارم
حیا از کردههای خویش دارم
ندا آید که تو با آن لئامت
حیا کردی ز من با این کرامت
من اولی در خیایم گر رحیمم
گنهبخش و خطاپوش و کریمم
گذشتم از همه جرم و گناهت
ببخشیدم تو را بر این حیایت
بیا (صامت) دگر رو با خدا کن
گنه تا کی برو دیگر حیا کن
حیا دارد ثمرها جاودانی
حیا را پیشه کن تا میتوانی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این متن، سخنی از یک فرستاده الهی بیان شده که در روز محشر، در برابر میزان عدالت خداوند، بندگان گناهکار به یاد گناهانشان میافتند. هر یک از گناهانشان به یادشان میآید و شرمساری و ناتوانی از بیان حقایق بر آنها غلبه میکند. در این حال، ندا میرسد که چرا از عذاب خدا نمیترسیدند و اکنون در برابر او حساب پس میدهند. در پاسخ، بندگان بیان میکنند که از کردههای خود شرمسارند. در نهایت، خداوند به خاطر حیا و شرم بندگان، گناهانشان را میبخشد و از آنها میخواهد که در زندگی خود حیا داشته باشند، زیرا حیات با حیا دارای ثمرات جاودانه است. تأکید بر این است که حیا یکی از ویژگیهای مهم انسانهاست و باید در زندگی به آن توجه شود.
هوش مصنوعی: آن حضرت، که بزرگترین پادشاه و حامی دین و شفیع گناهکاران و آخرین پیامبر است، چنین فرمود.
هوش مصنوعی: وقتی که روز قیامت فرا برسد و میزان عدالت راه بیفتد، حی داور به قضاوت خواهد نشست.
هوش مصنوعی: بیایید تا بندهای گناهکار را که در زنجیر است به خانهی قضاوت الهی ببریم.
هوش مصنوعی: صدایی به او میرسد که میگوید: ای بندۀ من، تو که به خاطر گناههایت سر خود را پایین انداختهای.
هوش مصنوعی: گناهان تو به یاد تو میآید و در درونت آتش میافکند.
هوش مصنوعی: در آن روز و شب خاص، چه کار کردی که به عواقب و نتیجهی آن فکر نکردی؟
هوش مصنوعی: به من نشان دادی که دنیا پر از بیوفایی است و از درگاه تو جدا شدم.
هوش مصنوعی: هر گناهی که انسان انجام میدهد، به اندازهای سنگین و ویرانگر است که خداوند آن را به دقت میشمارد و به دل انسان آسیب میزند.
هوش مصنوعی: پوشش یا پردهای که بر کار آن فرد ناپسند قرار میگیرد، او را از گناهش مایدارد و مجبور میشود به همه خطاهای خود اعتراف کند.
هوش مصنوعی: تا جایی که خطایی به مرحلهای از زشتی و ناپسندی برسد که دیگر نتوان آن را تحمل کرد و به حدی از رسوایی و فضاحت نزدیک شود.
هوش مصنوعی: طاقت سخن گفتن از او برنمیآید و زبانش در دهانش خاموش میشود.
هوش مصنوعی: ای ندا میآید که ای گناهکار، حال تو چگونه است؟ آیا ارزش گناه را میدانی که چه باری را بر دوش میکشی؟
هوش مصنوعی: شما در آن روز از عذاب من نمیترسیدید، حالا چرا جواب من را نمیدهید؟
هوش مصنوعی: پروردگارا، نمیدانم چه بگویم، از خجالت نزدیک است خجالتزده بشوم.
هوش مصنوعی: من به خاطر کارهایی که انجام دادهام، شرمندهام و از رفتارهای خود خجالت میکشم.
هوش مصنوعی: صدا میرسد که تو با آن ستمگریات از من که با بزرگواریام هستم، حیا کردی.
هوش مصنوعی: من در ابتدا در خیابان، رحمت و بخشش دارم و خطاها را میپوشانم و بزرگوارانه رفتار میکنم.
هوش مصنوعی: من از تمام خطاها و گناهان تو گذشتهام و به خاطر شخصیت خوبت، از تو دلگیر نیستم و بخشیدهام.
هوش مصنوعی: بیا خاموشی را کنار بگذار و با خدا درباره گناهانت صحبت کن. تا چه زمانی میخواهی از خدا شرم داشته باشی؟
هوش مصنوعی: حیا باعث میشود که انسان به دستاوردهای پایدار و ماندگار برسد. پس تا میتوانی، حیا را در زندگی خود به کار بگیر.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.