ز یزدان بر آن شاه باد آفرین

که نازد بدو تاج و تخت و نگین

که گنجش ز بخشش بنالد همی

بزرگی ز نامش ببالد همی

ز دریا به دریا سپاه وی است

[...]

دهی دید در راه در دشت و راغ

بی اندازه پیرامنش کشت و باغ

مه ده پذیره شدش با گروه

بیاراست بزمی به فر و شکوه

ورا میهمان داشت با مهتران

[...]

ایا نسیم سحر فتح نامه ها بردار

به هر ولایت از آن فتح نامه ای بسیار

ز فخر منشین جز بر سر شهان بزرگ

ز عز مسپر جز دیده ملوک کبار

بدین مهینی اخبار خلق نشنیدست

[...]

جهان جوی ارژنگ بر بست کوس

به فیل جهان شد ز گرد آبنوس

دو جنگ گران کرده شد در سه روز

چهارم چو بفروخت گیتی فروز

دو لشکر برابر ستادند باز

[...]

دوش چون صبح بر کشید علم

شد جهان از نسیم او خرم

روشنی آمد از عدم به وجود

تیرگی از وجود شد به عدم

شب دیجور شد ز روز جدا

[...]

چنین بود در نامهٔ شاه روم

به لفظی کزو گشت خارا چو موم

پس از نام دارندهٔ مهر و ماه

که اندیشه را سوی او نیست راه

خداوند فرمان و فرمانبران

[...]

سزد گر جبرئیل آید بر این پیروزه گون منبر

کند آفاق را خطبه بنام شاه دین پرور

بنازد قالب چتر و بیازد قامت رایت

ببالد پایه تخت و بخندد پایه افسر

فلک را کله بر بندد ز طاوسان فردوسی

[...]

بود سنجر را یکی خواهر چو ماه

صفیه‌خاتون کرده نامش پادشاه

از جمال آن جهان دلبری

ذره‌ای بود آفتاب خاوری

از ملاحت وز حلاوت سر به‌سر

[...]

بشنو این رمز از بلال با وفا

خواجهٔ ما و غلام مصطفی(ص)

اوفتاده بود آن دُر ثمین

در میان آن جهودان لعین

مرد دین بودو طلبکار آمده

[...]

همیشه دور چرخ لاجوردی

نداند پیشه‌ای جز ره نوردی

ز دورش هر یکی گردش به کاریست

به ریز هر یکی دیگر شماریست

چونی امید پاینده است و نی بیم

[...]

از آن رزم و آشوب و آن گردار

دمان شمسه آمد بر آن کوهسار

نگه کرد تنبل به یک سو بدید

کز افسون او چرخ بد ناپدید

نشسته به یک دست آن رزمگاه

[...]

دلاور بیامد به جای نماز

بنالید بر داور بی‌نیاز

ازو خواست فیروزی اژدها

کزو جان ارقم بیابد رها

دگر گفت کای کردگار جهان

[...]

اگر داری تو عقل و دانش و هوش

بیا بشنو حدیث گربه و موش

بخوانم از برایت داستانی

که در معنای آن حیران بمانی

ای خردمند عاقل و دانا

[...]

طغراکش این فراقنامه

این رشحه برون دهد ز خامه

کان حله نشین عرابی راد

در ربع و دمن رئیس و استاد

یکچند چو در دیار خود بود

[...]

ز شوخی نه در دیده آیی نه در بر

ندانم چه سازد کسی با تو کافر

ادای ترا غمزه سرخیل غارت

نگاه ترا فتنه پامال لشکر

بلا محو آن کنج چشم مشوش

[...]

بندهٔ رحمان رحیمیم ما

بر در الله مقیمیم ما

حمد بجز ذات خدا نارواست

مدح به غیر از صفتش ناسزاست

وادی خلقت همه زین سرحد است

[...]

ای بنی آدم ز شیطان عنود

برحذر باشید در دار وجود

تا نیندازد شما را در فتن

آن چنان کافکند آدم را به فن

راند أبَوَین شما را از جنان

[...]

یاد کن بگرفت چون پروردگار

از بنی آدم به دور روزگار

از ظهور اعنی که از اصلابشان

پشت در پشت از ره و آدابشان

نسلشان از بعد نسلی در فزون

[...]

یاد آرید اینکه می بودید کم

در زمین مکه بس بیچاره هم

بودتان خوف از قریش آن جایگاه

تا که بربایندتان چون پرّ کاه

یا که گر بیرون روید از ناشناخت

[...]

که جز من کسی مرد این کار نیست

به نزد من این کار، دشوار نیست

منم آنکه خون بارد از دشنه ام

به خون حسین علی (ع) تشنه ام

بود گرچه نوباوه ی مصطفی (ص)

[...]