چو آگاهی آمد به کاووس شاه

که تنگ اندر آمد ز دیوان سپاه

بفرمود تا رستم زال زر

نخستین بران کینه بندد کمر

به طوس و به گودرز کشوادگان

[...]

بشد اهرن و هرچ گشتاسپ خواست

بیاورد چون کارها گشت راست

ز دریا به زین اندر آورد پای

برفتند یارانش با او ز جای

چو هیشوی کوه سقیلا بدید

[...]

بهار تازه دمید ای بروی رشک بهار

بیا و روز مرا خوش کن و نبید بیار

همی بروی تو ماند بهار دیبا روی

همه سلامت روی تو و بقای بهار

بهار اگر نه ز یک مادرست باتو، چرا

[...]

پس که چو خور ساز رفتن گرفت

رخش اندک اندک نهفتن گرفت

غو دیده بان از برِ مه رسید

که آمد درفش سپهبد پدید

خروش یلان شد ز شادی بر ابر

[...]

ازین مژده چون آگهی یافت شاه

بر افروخت از ماه برتر کلاه

هزار اسپ بالای زرینه ساز

فرستاد با لشکر از پیشباز

دو ره پیل سیصد چو دریا به جوش

[...]

چو از خاور بر آمد اختران شاه

شهی کش مه وزیرست آسمان گاه

دو کوس کین بغرید از دو درگاه

به جنگ آمد دو لشکر پیش دو شاه

نه کوس جنگ بود آن دیو کین بود

[...]

بنام خدائی که هستی ازوست

ز بر دستی و زیر دستی ازوست

فروزنده شمع کیوان وهور

رساننده روزی مار و مور

نگارنده چهره ماه و مهر

[...]

ای باده چو یافتی تو بویش

بر خیز شبی به جست و جویش

هرسو چو سگان به بوی او دود

باشد که گذر کنی به سویش

چون گرد برآمد از وجودم

[...]

کرد میزان حساب آماده بهر خاکیان

از شب و روز مساوی میر عدل نوبهار

از شکوفه نامه اعمال اشجار چمن

مضطرب آمد به پرواز از یمین و از یسار

گل چو خورشید قیامت آتشین رخسار شد

[...]

زجوش سبزه و گل کرده ابر فصل بهار

بساط مخمل گدوز پهن در گلزار

هوای باغ جلوریز می برد دل را

شود با باد چو بوی گل پیاده سوار

به چنگ نغمه سرایان ز فیض آب و هوا

[...]

شکر لله که هفته ای مهلت

یافتم از حیات کم فرصت

که برین چند صفحه، ریخت قلم

از خط مشک فام، طرح ارم

قلمم، سرو جویباران است

[...]

گفت عمرو عبدود با وی که دوست

با ابی طالب بدم چون لحم و پوست

می نخواهم با تو آیم در نبرد

رو تو گو کآید دگر گر هست مرد

گفت پاس مهر حق واجب تر است

[...]

بگاه شام که از ریو جادوی ریمن

فتاد خاتم جم در بدست اهریمن

بگور غار فرو رفت تا جور بهرام

بکام مار در افتاد نامور بهمن

فرو نشست چو از تاب شعله آتش مهر

[...]