چو خورشید برزد سر از کوهسار

بگسترد یاقوت بر جویبار

تهمتن همه خواسته گرد کرد

ببخشید یکسر به مردان مرد

خروش آمد و نالهٔ کرنای

[...]

همی بود یک چند با مهتران

می روشن و جام و رامشگران

بهار آمد و شد جهان چون بهشت

به خاک سیه بر فلک لاله کشت

همه بومها پر ز نخجیر گشت

[...]

بگفت این و دادش به شوهر خبر

کجا ورقه کرده‌ست قصد سفر

بر هر دو آمد سبک شاه شام

شده چشمش از غم چو چشم غمام

به گلشاه گفت: ای دلارام و دوست

[...]

به هنگام رفتن چو ره را بساخت

نشاندش پدر پیش و چندی نواخت

بدو گفت هر چند رای بلند

تو داری مرا نیست چاره ز پند

جوان گرچه دانادل و پرفسون

[...]

چو چندی ببودند و خوردند شاد

گو نامور گرد فرخ نژاد

چنین گفت با نامداران کین

که ناید پسند جهان آفرین

که ما سر به آسایش اندرنهیم

[...]

پادشاه بزرگ دین پرور

شهریار کریم حق گستر

خسرو کامگار مسعودست

کش زمانه ست بنده و چاکر

شاه شاهان علاء دولت و دین

[...]

پرده از روی صفه برگیرید

نوحه زار زار در گیرید

تن به تیمار و اندهان بدهید

دل ز شادی و لهو برگیرید

هر زمان نوحه نو آغازید

[...]

پس از کار مغرب، سیاهان زفت

شدند آگه از راز جوینده گفت

که مغرب به جایی رسیده ست باز

ز زرّین و سیمین و هر گونه ساز

هم از چارپایان و کشت و درود

[...]

آتش عشق آفتی عجب است

عشق را اولین نظر سبب است

دل عاشق به زیر حقه عشق

همچو مهره به دست بوالعجب است

روز و شب آرزوی معشوقان

[...]

دل من پیر تعلیم است و من طفل زبان دانش

دم تسلیم سر عشر و سر زانو دبستانش

نه هر زانو دبستان است و هر دم لوح تسلیمش

نه هر دریا صدف دار است و هر نم قطره نیسانش

سر زانو دبستانی است چون کشتی نوح آن را

[...]

شه چو تنگ آمدی ز تنگی کار

یک‌سواره برون شدی به شکار

صید کردی و شادمانه شدی

چون شدی شاد‌، سوی خانه شدی

چون شد آن‌روز غم عنان‌گیر‌ش

[...]

بیا ساقی آن جام آیینه‌فام

به من ده که بر دست به جای جام

چو زان جام کیخسرو آیین شوم

بدان جام روشن جهان‌بین شوم

بیا تا ز بیداد شوییم دست

[...]

در جام جهان‌نمای اول

شد نقش همه جهان مشکل

جام از می عشق برتر آمد

گشت این همه نقش‌ها ممثل

هر ذره ازین نقوش و اشکال

[...]

صف آرایندهٔ این طرفه لشکر

چنین لشکر کشد کشور به کشور

که هر صبح اینچنین تا شام منظور

نمی‌گشت از حریم خسروی دور

ز چشمش اهل مجلس مست حیرت

[...]

چون بر ایشان آیتی آید چنین

از حسد گویند ناریم از یقین

ما به این ایمان مگر کآید به ما

مثل آنچه داده شد بر انبیا

حق تعالی خود بر این داناتر است

[...]

کنون باز بشنو تو گفتار من

زسالار بد گوهر تیره تن

که بودی عمر نام آن بدنژاد

که نفرین برآن مرد ناپاک باد

به جنگ حسین (ع) او سپهدار بود

[...]