گنجور

فردوسی » شاهنامه » سهراب » بخش ۱۳

 

چو افگند خور سوی بالا کمند

زبانه برآمد ز چرخ بلند

بپوشید سهراب خفتان جنگ

نشست از بر چرمهٔ سنگ رنگ

یکی تیغ هندی به چنگ اندرش

[...]

۱۱۲ بیت
فردوسی
 

فردوسی » شاهنامه » داستان سیاوش » بخش ۲۰

 

چو از لشگر آگه شد افراسیاب

برو تیره شد تابش آفتاب

بزد کوس و نای و سپه برنشاند

ز ایوان به کردار آتش براند

دو منزل یکی کرد و آمد دوان

[...]

۱۱۲ بیت
فردوسی
 

فردوسی » شاهنامه » پادشاهی یزدگرد » بخش ۲

 

عمر سعد وقاس را با سپاه

فرستاد تا جنگ جوید ز شاه

چو آگاه شد زان سخن یزدگرد

ز هر سو سپاه اندر آورد گرد

بفرمود تا پور هرمزد، راه

[...]

۱۱۲ بیت
فردوسی
 

مسعود سعد سلمان » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ۲۲۷ - مدح ثقة الملک طاهر بن علی

 

ثقت الملک را خدای جهان

دولتش بهره داد بخت جوان

طاهربن علی که از رایش

شد جوان باز پیر بوده جهان

روزگار ار ز طبع او بودی

[...]

۱۱۲ بیت
مسعود سعد سلمان
 

سنایی » دیوان اشعار » ترجیعات » شمارهٔ ۱ - ترجیع در مدح تاج‌الدین ابوبکربن محمد

 

ای پیشرو هر چه نکوییست جمالت

وی دور شده آفت نقصان ز کمالت

ای مردمک دیدهٔ ما بندهٔ چشمت

وی خاک پسندیدهٔ ما چاکر خالت

غم خوردنم امروز حرامست چو باده

[...]

۱۱۲ بیت
سنایی
 

سنایی » حدیقة الحقیقه و شریعة الطریقه » الباب الثّالث: اندر نعت پیامبر ما محمّد مصطفی علیه‌السّلام و فضیلت وی بر جمیع پیغمبران » بخش ۱۲ - اندر ترجیح او بر پیغمبران علیه و علیهم‌السلام

 

انبیا ز آسمان پیاده شدند

از وساده به سوی ساده شدند

از پی خجلت آدم از دل و جان

بر درت ربّنا ظلمنا خوان

نوح در حصن عصمتت جسته

[...]

۱۱۲ بیت
سنایی
 

نظامی » خمسه » خسرو و شیرین » بخش ۱۱۹ - اندرز و ختم کتاب

 

نظامی هان و هان تا زنده باشی

چنان خواهم چنان که‌افکنده باشی

نبینی دُر که دریاپرور آمد

از افتادن چگونه بر سر آمد‌؟

چو دانه گر بیفتی بر سر آیی

[...]

۱۱۲ بیت
نظامی
 

نظامی » خمسه » اسکندرنامه - بخش اول: شرف‌نامه » بخش ۳۷ - رفتن اسکندر به دز سریر

 

بیا ساقی از می دلم تازه کن

در این ره صبوری به اندازه کن

چراغ دلم یافت بی‌روغنی

به مِی‌ ده چراغ مرا روشنی

چو روز سپید از شب زاغ رنگ

[...]

۱۱۲ بیت
نظامی
 

خواجوی کرمانی » سام نامه - سراینده نامعلوم منسوب به خواجو » بخش ۱۲۰ - رها کردن فرهنگ، سام را از طلسمات عالم‌افرزو

 

سراینده داستان کهن

چنین گوید از دیوزاده سخن

که چون شد سوی دشت و که ره‌سپر

بدان تا بیابد ز سامش خبر

به صحرائی افتاد او را گذار

[...]

۱۱۲ بیت
خواجوی کرمانی
 

خواجوی کرمانی » سام نامه - سراینده نامعلوم منسوب به خواجو » بخش ۱۷۱ - صفت مهمان کردن شدید، عوج را

 

نشستند و باده بیاراستند

ز هر سوی رامشگران خواستند

ز اسبان و از گاو کشته هزار

همان بهر مهمان آن نابکار

ز بهر همان عوج مردم چو دود

[...]

۱۱۲ بیت
خواجوی کرمانی
 

محتشم کاشانی » دیوان اشعار » ترکیب‌بندها » شمارهٔ ۷ - ترکیب بند در مدح امام ثامن ضامن علی بن موسی‌الرضا علیه التحیة والثناء

 

می‌کشد شوقم عنان باد این کشش در ازدیاد

تا شود تنگ عزیمت تنگ بر خنگ مراد

گر چو من افتاده‌ای زان جذبه آگاهم که او

هودج خاک گران جنبش نهد بر دوش باد

ای عماری کش به زور میل او بازم گذار

[...]

۱۱۲ بیت
محتشم کاشانی
 

قاآنی » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۲۴۴ - د‌ر مدحت جغتای خان بن ارغون میرزا می‌فرماید

 

آمد برم سحرگه آن ترک سیمتن

با طره‌یی سیاه‌تر از روزگار من

مویش فراز رویش آزرم غالیه

رویش به زیر مویش بیغارهٔ سمن

مویی چگونه مویی یک راغ ضیمران

[...]

۱۱۲ بیت
قاآنی
 

صفی علیشاه » دیوان اشعار » مسمطات » شمارهٔ ۶

 

ای ترک چه باشد دگرت باز بهانه

کامروز برون آمده‌ای مست ز خانه

نگشوده هنو چشم ز مستی شبانه

بر رخ نزده آب و به گیسو گل و شانه

نابسته کمر گشته‌ای از خشم روانه

[...]

۱۱۲ بیت
صفی علیشاه
 

صفی علیشاه » تفسیر منظوم قرآن کریم » ۷- سوره الاعراف » ۵- آیات ۴۷ تا ۵۶

 

روی ایشان را بگردانند چون

سوی دوزخ تا ببینند آن شئون

این چنین گوید کای پروردگار

با ستمکاران مکن ما را تو یار

بر تو یا رب می بریم اینک پناه

[...]

۱۱۲ بیت
صفی علیشاه