چو لشکر چنین پاسخ آراستند

دو پرمایه از جای برخاستند

بدانست لهاک و فرشیدورد

کشان نیست هنگام ننگ و نبرد

همی راست گویند لشکر همه

[...]

براند اسپ تازی به کردار باد

بیامد میان مصاف ایستاد

همی گفت: امروز روز منست

نترسم گرم دشمن آهر منست

ایا شه سواران بیایید هین

[...]

ای خداوندان مال الاعتبار الاعتبار

ای خداخوانان قال الاعتذار الاعتذار

پیش از آن کاین جان عذر آور فرو میرد ز نطق

پیش از آن کاین چشم عبرت بین فرو ماند ز کار

پند گیرید ای سیاهیتان گرفته جای پند

[...]

رایت شهریار دین گستر

سایه افگند بر جهان یکسر

مسرعات فلک رسانیدند

خبر فتح او بحر کشور

رونقی یافت ملت ایزد

[...]

بدان خدای که جان آفرید و روزی داد

که در نبست دری تا دری دگر نگشاد

ز امر او به تن مرده جان زنده رسید

ز صنع او ز شب تیره روز روشن زاد

خدای ساخت دو عالم به امر کن فیکون

[...]

بر سر شه ره عجزیم کمر بربندیم

رخت همت ز رصدگاه خطر بربندیم

لاشهٔ تن که به مسمار غم افتاد رواست

رخش جان را به دلش نعل سفر بربندیم

بار محنت به دو بختی شب و روز کشیم

[...]

لیلی پسِ پردهٔ عماری

در پرده‌دری ز پرده‌دار‌ی

از پردهٔ نام و ننگ رفته

در پردهٔ نای و چنگ رفته

نقل دهن غزل‌سرایان

[...]

بیا ساقی آن می‌که محنت‌بَر است

به چون من کسی ده که محنت‌خوَر است

مگر بوی راحت به جانم دهد

ز محنت زمانی امانم دهد

مبارک بوَد فال‌ِ فرخ زدن

[...]

زُبَیده را ز هارون یک پسر بود

که در خلوت ز عالم بیخبر بود

برون نگذاشتی مادر ز ایوانش

که زیر پرده می‌پرورد چون جانش

چو قوّت یافت عقل بی قیاسش

[...]

شبی جبریل پاک آمد سوی خاک

بنزد مصطفی سلطان لولاک

که ای مهتر ازین زندان برون آی

در امشب انبیا را رهنمون آی

ستاده انبیا و مرسلیناند

[...]

منم دریای لاهوتی اسرّار

که در دریا شوم من ناپدیدار

منم دریای علم وحکمت حق

که خواهم گفت اینجا راز مطلق

منم دریای دید جمله مردان

[...]

ز خود غایب مشو ای دل زمانی

همه پرداز هر دم داستانی

ز خود غایب مشو ای دل یکی دم

که در جانی تو داری هر دو عالم

ز خود غایب مشو ای جان بتحقیق

[...]

برآمد بنیکوتر اختر شکوفه

جهان کرد ناگه منوّر شکوفه

زشاخ درختان چنان می درخشد

که پروین زبرج دو پیکر شکوفه

زنجم و شجر می دهد یاد ما را

[...]

جوی در خود ورا چو جویانی

خیره هر سوی از چه پویانی

آب لطفش ز جسم خاکی تو

میکند جوش بهر پاکی تو

در خودش جو چو از تو میروید

[...]

همه روی زمین نفاق گرفت

مردمی ترک اتفاق گرفت

از حقیقت به دست کوری چند

مصحفی ماند و کهنه گوری چند

کور با کس سخن نمیگوید

[...]

ولی نغمه‌ساز گلستان راز

نوا زین نشان کرد در پرده ساز

که چون سام فرخ‌پی نامور

ز خاور به چین شد نهان ره‌سپر

که چون صبح نام آوران سپاه

[...]

درین گفتگو بود آن بدنژاد

که دیوی درآمد به مانند باد

ثنا گفت در پیش سقلاب شاه

یکی نامه بنهاد در پیشگاه

درآمد دلیری سرش باز کرد

[...]

نگه کرد سام اندر آن برز کوه

زمین را همی دید ازو در ستوه

یکی دیو جنگی سه سر بر سرش

یکی طوق زرین به گردن درش

مه موی اندام چون گوسفند

[...]

دهقان شکوفه بند این شاخ

استاد رقم نگار این کاخ

این حرف نوشت بر کتابه

کان خانه خراب این خرابه

چون شد به حدیث عشق مشهور

[...]

حاجبان شب چو شادروان سودا افکنند

جلوه در خیل بتان ماه سیما افکنند

صد هزاران کرم شبتاب از شبستان سپهر

لمعها بر پرده شبگون غبرا افکنند

هر زمان صد گونه اشکال بدیع از کلک صنع

[...]