بعد چندین سال ایمان درست

این چنین نوباوه رویش باز شست

خمر، هر معنی که بودش از نخست

پاک از لوح ضمیر او بشست

آن صنم را دید می در دست و مست

شیخ شد یکبارگی آنجا ز دست

شد خراب آن پیر و شد از دست و مست

مست و عاشق چون بود؟ رفته ز دست

در نهاد هر کسی صد خوک هست

خوک باید کشت یا زنار بست

شیخ را بردند سوی دیر مست

بعد از آن گفتند تا زنار بست

کفر برخاست از ره و ایمان نشست

بت پرست روم شد یزدان پرست

گر به هشیاری نگشتم بت‌پرست

پیش بت مصحف بسوزم مست مست

روز هشیاری نبودم بت پرست

بت پرستیدم چو گشتم مست مست

ذره‌ای عشق از کمین درجست چست

برد ما را بر سر لوح نخست

بود یاری در میان جمع، چست

پیش شیخ آمد که ای در کار سست

آن مرید آن را چو دید از جای جست

کای نبی الله دستم گیر دست

چون نهاد آن شیخ بر زنار دست

جمله را زنار می‌بایست بست

عزم ره کردند عزمی بس درست

ره سپردن را باستادند چست

مشکل دلهای ما حل کن نخست

تا کنیم از بعد آن عزمی درست

گاه رندم، گاه زاهد ،گاه مست

گاه هست و نیست و گاهی نیست و هست

گر همه کس پاک بودی از نخست

انبیا را کی شدی بعثت درست

دیگری گفتش که نفسم دشمن است

چون روم ره زانک هم ره رهزنست

تو بمانده روز و شب حیران و مست

تا دهد یک ذره زین لاشیء دست

هرک چون پروانه شد آتش پرست

سوختن را شاید آن مغرور مست