دم عیسی است که بوی گل تر می‌آرد

وز بهشت است نسیمی که سحر می‌آرد

یا نه زان است نسیم سحر از سوی تبت

کاهویی آه دل سوخته‌بر می‌آرد

یا صبا رفت و صف مشک ختن بر هم زد

[...]

دلی پر گوهر اسرار دارم

ولیکن بر زبان مسمار دارم

چو یک همدم نمی‌دارم در آفاق

سزد گر روی در دیوار دارم

چو هیچ آزادهٔ داننده دل نیست

[...]

شبی در مسجدی شد نیک مردی

که در دین داشت اندک مایه دردی

عزیمت کرد آن شب مردِ دلسوز

که نبوَد جز نمازش کار تا روز

چو شب تاریک شد بانگی برآمد

[...]

جوانی سرو بالا بود چون ماه

ز مهر او جهانی گشته گمراه

بخود از پیشه او راگازری بود

همیشه کارِاو خود دلبری بود

چو خَم دادی سر زلف زِرِه وار

[...]

یکی مفلوج بودست و یکی کور

از آن هر دو یکی مفلس دگر عور

نمی‌یارست شد مفلوج بی پای

نه ره می‌برد کور مانده بر جای

مگر مفلوج شد بر گردن کور

[...]

شنودم من که جایی بی دلی بود

نه از دل هم چو ما بی حاصلی بود

زدندش کودکان سنگی ز هر راه

تگرگی نیز پیدا گشت ناگاه

بسوی آسمان برداشت سر را

[...]

بنام آنکه جان را زونشان نیست

خرد را نیز هم یارای آن نیست

بگو تا عقل پیش او چه سنجد

چنان ذاتی کجا در عقل گنجد

ازان معنی که او عقل آفریده

[...]

امانت کلمهٔ توحید میدان

که از وی زنده می‌ماند ترا جان

حیات انس و جن دایم بجانست

وجود جمله‌شان قایم بجانست

حیات جان بود از نور کلمه

[...]

نباید بود ازو غافل زمانی

اگر غافل شوی یابی زیانی

بصورت گرچه او بیگانهٔ تست

بمعنی در میان خانهٔ تست

چو خصم اندر میان خانه باشد

[...]

توئی پاک و منزّه در وجودم

که من بی بود تو هرگز نبودم

توئی پاک و منزّه در دل و جان

درون جان تو هستی راز پنهان

توئی پاک ومنزّه در دل من

[...]

پس آنگه حق تعالی گفت آدم

عجب عجز آوریدی اندر این دم

ز عجزخویشتن مسکین نمودی

کنون اسرار ما را در فزودی

چو میگوئی که بد کردم بدی دان

[...]

سالک آمد پیش آب پاک رو

گفت ای پاکیزهٔ چالاک رو

در جهان از تست یک یک هر چه هست

وز تو بگشاید بلاشک هرچه هست

هرکجا سر سبزئی آثار تست

[...]

ای دل آخر یک دمی بیدار شو

یک زمان جویای وصل یار شو

ای دل آخر یک دمی بگذر ز جان

تا رسی اندر مقام لامکان

ای دل آخر یک دمی بگذر ز خود

[...]