یاتا بیلمه ییرم
بو گئجه من کی یاتا بیلمه ییرم باشی باشلاره قاتا بیلمه ییرم
یوخوسوزلوق منی قاتلاشدیردی من بو نامرده باتا بیلمه ییرم
اؤغری قالدیردی قازان – قابلامامی کیم ال آتسین حاجاتا؟ بیلمه ییرم
اؤغرونون کیم یئتیریب اؤمباسین ازیخلیا بیر زؤپاتا بیلمه ییرم!
آیلیق آلدوق ، ا وئردیک گئتدی نه یئیه ک ، ای وای آتا ! بیلمه ییرم
ده ده میز یؤخ ، کیمه چکمک باراتی کیمی سالماخ باراتا بیلمه ییرم
جیب ده قالمیشسادا بیر بئش ماناتیم نه آلیم بئش ماناتا بیلمه ییرم
ده لی شیطان دئیری : یؤرقانی سات! قیشدی ، یؤرغاندی ، ساتا بیلمه ییرم!!
قار دئییر گل کیشی سن پامبوغ آتاق کیشی ! من پامبوغ آتا بیلمه ییرم!!
هی گلیب ، مندن آلیرلار شتلی کیم سالیب مازی ماتا بیلمه ییرم؟
زندگانلیق قؤراتا بیر شیئی اؤلوب َیه لازم قؤراتا بیلمه ییرم
بیر سوموک دور کی بؤغازلاردا قالیب کیم آتا یاکیم اوتا بیلمه ییرم
قار- یاغیشدا بونه قؤندوم – کؤشدوم؟ نیه دوشدوک بو اؤتا بیلمه ییرم
بو کتابلار ئؤزی بیر آت یوکودور بونی کیم چاتسین آتا بیلمه ییرم
چای سیزام تاپمیورام چای پاکاتین نه گلیب بو پاکاتات بیلمه ییرم
هی سؤیوقدان قورولوب بیگ دورورام کیمدی یئنگه - موشاتا بیلمه ییرم
ال کی دوتمور یازام ، ال تاپاقدا قلمه یا داواتا ، بیلمه ییرم
گئجه میز صبح اؤلاجاق یا هله وار؟ باخیرام هی ساعاتا بیلمه ییرم
قوش اوچار ، آمما نه درمان ائله مک؟ داش ده گن قؤل قاناتا بیلمه ییرم
آی قاداشلار ! منه بیر ال یئتیرون یوک آغیرلاشدی چاتا بیلمه ییرم
طبع شعریم دایانیب ، سؤنجوق آتیر من ده کی سؤنجوق آتا بیلمه ییرم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن به صورت شعری در مورد احساسات و سردرگمی‌های نویسنده نوشته شده است. نویسنده به طور مداوم از عدم توانایی خود در فهمیدن یا انجام کارهای مختلف صحبت می‌کند. او به ویژه از عدم توانایی در تصمیم‌گیری، احساس انزوا و ناامیدی ناشی از شرایط زندگی سخن می‌گوید. با استفاده از کلمات با احساسات قوی، نشان می‌دهد که چگونه بعضی مسائل در زندگی‌اش او را گیج کرده و از درک و برقراری ارتباط با آنها ناتوان است. در کل، این متن نمایانگر یک نوع بحران عاطفی و جستجوی جواب در دل بی‌نظمی‌های زندگی است.
امشب نمی توانم مثل دیگران به خواب بروم
بی خوابی مرا منگ کرده است و توان رویارویی با این نامرد را ندارم
دزد اسباب خانه ام را برد، چه کسی می خواهد جلویش را بگیرد؟ نمی دانم!
هوش مصنوعی: من نمی‌توانم برای تو بگویم که چه زمانی خواهی آمد، اما می‌دانم که نمی‌توانم از احساساتم در برابر تو دوری بگذارم.
هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که او را جذب کرده و به دلیلی از من دور شده است. ای وای، نمی‌دانم چه بر سرم آمده!
هوش مصنوعی: هر ده دمی، آتش نمی‌افتد، مانند چکمه‌ای که برای پا کردن به زحمت می‌آید. من هرگز نمی‌دانستم که چگونه باید سالم زندگی کرد.
هوش مصنوعی: در جیب من فقط یک لباس است و من نمی‌توانم از پنج مانتایم استفاده کنم.
هوش مصنوعی: در این بیت به وضوح احساسات و تفکراتی بیان شده است. گویا شخصی در حال گفتگو با شیطانی است که به او می‌گوید: «کجا می‌خواهی برگردی؟ من هنوز در دلم برخورد و تردید دارم!» این جمله احساس سردرگمی و تردید را نشان می‌دهد. فرد به نوعی در حال انتقاد از وضعیت خود و دلیلی برای عدم توانایی در تغییر شرایطش است.
هوش مصنوعی: تو گل هستی و من نمی‌توانم مانند تو زیبایی ایجاد کنم!
هوش مصنوعی: ای گل، به یادگار آن روزها که چه کسی بر دل‌های ما حکومت می‌کرد، هنوز هم در فکر آن زمانم.
هوش مصنوعی: من نمی‌توانم چیزی را که درست فهمیده‌ام، به شکل صحیح بیان کنم.
هوش مصنوعی: در دوردست‌ها، کسی را می‌بینم که در بلندی‌های بزرگ ایستاده و معلوم نیست که آیا او به من نزدیک می‌شود یا در حال دور شدن است.
هوش مصنوعی: من در یک نقطه دور افتاده و شگفت‌انگیز قرار دارم و به خود می‌پرسم که چرا این حالت به من دست داده است و چرا نمی‌توانم از این احساس نجات پیدا کنم.
هوش مصنوعی: این شعر می‌گوید که کتاب‌ها خود را به نوعی معرفی می‌کنند و به کسی اجازه نمی‌دهند که در مورد آنها قضاوت کند. در واقع، انسان‌ها نمی‌توانند همه جوانب و عمق کتابهای مختلف را درک کنند.
هوش مصنوعی: من از چای سیزام لذت می‌برم و نمی‌دانم که چطور می‌توانم چای پاکاتین را دوست نداشته باشم.
هوش مصنوعی: من در این دنیا احساس تنهائی می‌کنم و نمی‌توانم خود را به کسی نشان دهم.
هوش مصنوعی: من دوستی را نوشته‌ام که در آن شکست‌هایش را نمی‌شمارم و نمی‌دانم چه زمانی به سراغش می‌روم.
هوش مصنوعی: آیا شب صبح می‌شود یا هنوز در خوابم؟ نمی‌دانم به ساعت‌ها چه زمانی نگاه کنم.
هوش مصنوعی: پرنده‌ای که در قفس است، چه فایده‌ای دارد اگر نتواند پرواز کند؟ من در دل سنگ، گنجشکی را می‌بینم که نمی‌تواند پر بزند.
هوش مصنوعی: ای دوستان! به من یک دست کمک برسانید، زیرا این بار سنگین را نمی‌توانم به تنهایی تحمل کنم.
هوش مصنوعی: شعرا و قلم من به کمال رسیده‌اند، اما من نمی‌توانم به خوبی احساساتم را بیان کنم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۳ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.