|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به شدت احساساتی اشاره می‌کند که عشق در دل انسان به وجود می‌آورد. او می‌گوید که آتش عشق همه چیز را می‌سوزاند و حتی سایه عشق هم سبب سوختن می‌شود. فکر و یاد تو او را به شدت اذیت می‌کند و او به خاطر عشقش دائما در حال آتش گرفتن است. قلب او که بی‌نقص و صاف است، با اندیشه‌های کینه‌جویانه نیز می‌سوزد. به طور کلی، این اشعار به تضاد شدید عشق و درد و رنجی که همراه آن است، پرداخته است.
هوش مصنوعی: آتش عشق فقط دل و اعتقاد را نمی‌سوزاند؛ اگر عشق به زمین بیفتد، همه چیز را نابود می‌کند.
هوش مصنوعی: در دل شب، افکارم همه حول و حوش تو می‌چرخد و در دل این درد که دارم، نفس می‌کشم و سوختن من به خاطر توست.
هوش مصنوعی: دل من مانند آینه‌ای صاف و بی‌زنگ است. اگر افکار خبیث و کینه‌توزانه را به دل راه دهم، آنگاه دلم به آتش دق و غم می‌سوزد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.