|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به لحظات سنگین و تلخ زندگی اشاره می‌کند. او با توصیف احساسات خود، از عشق و کینه سخن می‌گوید و نشان می‌دهد که چگونه این دو احساس در زندگی او گره خورده‌اند. در بیت آخر، شاعر به وضعیت نابسامان زندگی‌اش و اثر غم و رنج بر او اشاره می‌کند و انتظارش از صبحی روشن را به تصویر می‌کشد.
هوش مصنوعی: شکوه و احساس عمیق یک شهید، گرمای محبتش را در عمق کینه و دشمنی‌ها می‌پیچد. او به دور از ناامیدی، نگرش خود را با دقت به آینده می‌دوزد و جانش را در تلاش برای ادامه دادن به این احساس در سینه‌اش حفظ می‌کند.
هوش مصنوعی: عجب است اگر صبح شنبه با حال خمار و خواب‌آلود از خواب بیدار شوم، چون در کلبه‌ام به خاطر بوی دود شب آدینه، فضا پر از سنگینی و دلتنگی شده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.