|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به حس انتظار و شوقی اشاره دارد که برای رسیدن به محبوب یا هدفی خاص دارد. او از احساسات درونی و حساسیت‌هایی که در دلش وجود دارد صحبت می‌کند و به رابطه‌ای بین عشق و انتظار اشاره می‌کند. شاعر همچنین به صید و شکار و رازهایی که در این مسیر وجود دارد، اشاره می‌کند و در نهایت به تأثیر غیبت محبوبش بر دلش می‌پردازد.
هوش مصنوعی: در روز قیامت، شور و شوق ما از غبار و مشکلات زندگی برمی‌خیزد و این نشان‌دهنده‌ی دیوانگی و شیدایی ما در انتظار نتیجه‌گیری است.
هوش مصنوعی: صیاد با طعمه و دام خود از راز و نیاز سخن می‌گفت و در واقع به شکار ما مشغول بود.
هوش مصنوعی: از بیخبری ما خبری را به دست آوردیم و دل ما به جای تو منتظر بود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.