درد عشق آشیانه دل ما
راز مجنون فسانه دل ما
نفسی از تو کی شود غافل
بیخودیها بهانه دل ما
رنگ از روی آه می دزدد
گریه بیخودانه دل ما
ناله شوخ ما چرا نشود
بلبل آشیانه دل ما
آه تعمیر جلوه اشکی
پرخراب است خانه دل ما
چاکهای جگر به گل خندید
بلبلی شد ترانه دل ما
گردش چشم مست را نازیم
یاد او شیره خانه دل ما
سجده شکر می کنیم اسیر
دل ما آستانه دل ما
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به احساسات عمیق و دردناک عاشقانه اشاره دارد. شاعر از عشق و وابستگی به معشوق سخن میگوید و دردی که این عشق به دلش میآورد را توصیف میکند. او بیان میکند که حتی با غفلت، عشق و یاد معشوق از دلش دور نمیشود و این احساسات ناخودآگاه در زندگیاش به عنوان بهانهای وجود دارند. همچنین، شاعر به زیبایی و جذابیت عشق اشاره کرده و میگوید که این احساسات حتی در غم و گریه نیز هنری زیبا ایجاد میکنند. در نهایت، او با شکرگزاری به اسارت دل در عشق اشاره میکند و دلش را آستانهای برای معشوق میداند.
هوش مصنوعی: عشق باعث شده که دل ما در درد و رنج باشد و این احساس عمیق مثل داستان مجنون در دل ما به صورت راز باقی مانده است.
هوش مصنوعی: هیچگاه نمیتوانم از تو غافل شوم، زیرا نادانی و بیخیالیام فقط بهانهای است برای دلم.
هوش مصنوعی: گریههای بیدلیل دل ما باعث میشود که رنگ زندگی کمرنگ شود.
هوش مصنوعی: چرا صدای دلانگیز ما مثل ناله بلبل نباشد که در دل ما جا دارد؟
هوش مصنوعی: غم و اندوهی که در دل داریم، شبیه اشکی است که به خاطر ویرانیهای زندگیامان سرازیر میشود. دل ما به شدت تحت تاثیر این خرابیها قرار گرفته است.
هوش مصنوعی: چاکهای جگر به خوشحالی گل لبخند زدند و بلبلی ترانه دل ما را خواند.
هوش مصنوعی: نگاه خمار و دلربا را تحسین میکنیم و به یاد او، آرزوی دلمان را میسازیم.
هوش مصنوعی: ما در برابر دلهای خود سجده شکر میکنیم و به درگاه عشق و محبت و احساساتی که در دل داریم، احترام میگذاریم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.