ز بی‌درد محبت حال اهل دل چه می‌پرسی
سراغ آب گوهر از نم ساحل چه می‌پرسی
ز دور افتادگی ره می‌توان بردن به کوی او
غرض گمراهیت گر نیست از منزل چه می‌پرسی
ز مغز عقل داری پنبه غفلت به گوش دل
خراش ناله زنجیر از عاقل چه می‌پرسی
همین آیینه تاب دیدن روی تو می‌آرد
حدیث خوبی خود از من بیدل چه می‌پرسی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان حال و احوال عاشقان و اهل دل می‌پردازد. شاعر از بی‌دردی و بی‌معلوماتی افرادی که درباره عشق و ارتباط با معشوق سؤال می‌کنند، انتقاد می‌کند. او اشاره می‌کند که برای رسیدن به معشوق تنها باید در جستجوی هدف واقعی بود و نه گمراهی. همچنین، به غفلت و نادانی درک عشق و معانی عمیق آن اشاره می‌کند و در نهایت، می‌گوید که زیبایی و خوبی معشوق، خود به‌وضوح نمایان است و نیازی به سؤال از دیگران نیست.
هوش مصنوعی: از درد و رنج عشق، حال کسانی که دل دارند را سؤال نکن. چرا که مانند این است که از ساحل بخواهی آب گوهر را پیدا کنی؛ این کار ممکن نیست و بی‌فایده است.
هوش مصنوعی: اگر از او دور افتاده‌ای و می‌خواهی به محله‌اش برسی، نگران گمراهی نباش و از چه چیزی در منزل می‌پرسی؛ این نشان می‌دهد که هدف‌ات باید روشن باشد.
هوش مصنوعی: از جوانب مختلف، می‌توان گفت که اگر عقل تو از حقایق آگاه باشد، نباید درگیر غفلت و ناآگاهی باشد. دل که باید از خواب بیدار شود، به ناله و صدای زنجیری که نشانه‌گر بندهایی است که به انسان می‌بندد، توجه نکند. از عاقل چه انتظاری داری وقتی خود در بند نادانی است؟
هوش مصنوعی: این آیینه به قدری زیباست که می‌تواند تصویر روی تو را به خوبی نشان دهد. حالا چرا از من بیدل درباره این زیبایی سوال می‌کنی؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ز عاشق حرف درد و داغ پرس، از دل چه می پرسی
حدیث راه بسیارست از منزل چه می پرسی؟
خدا داند دل آواره ما را چه پیش آمد
سرانجام نسیم از سر و پا در گل چه می پرسی؟
محیط قطره نتواند شدن چشم حباب من
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.