|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان احساسات آشفته و دل مشوش شاعر می‌پردازد. او از زاهدی که خود را از بد مستان دور می‌داند می‌خواهد که به گذشته‌های او و اشتباهاتش رحم کند. شاعر خود را در میان حالتی بین آگاهی و غفلت می‌بیند و به پرواز جنون و آزادیِ بد مستان اشاره می‌کند. در نهایت، او به نصیحت‌کنندگان و زاهدان می‌گوید که از سرزنش‌ها و قضاوت‌های خود بگذرند و او را درک کنند.
هوش مصنوعی: دل‌ام پریشان است مانند جامی که در دستان مست‌هاست. ای زاهد، مرا از مستی و شوری که در دل دارم، بی‌نیاز نکن.
هوش مصنوعی: با زیرکی و هوشیاری از بین غفلت و آگاهی عبور کردم و این تجربه، سندی از بیداری و هشیاری در این داستان پرهیاهو است.
هوش مصنوعی: ای زاهد، به خدا قسم، از کارهای ما چشم‌پوشی کن. دیوانگی عشق چنان بلندپرواز است که بال و پر بد را هم به پرواز درمی‌آورد.
هوش مصنوعی: بار گذشته‌ای که دلت را به درد آورده، این بار به جای پشیمانی، سرزنش و نکوهش می‌کنی. ناصح و مشاوران واقعی فقط از می‌نوشیدگان و اهل لذت می‌آموزند؛ نه از زاهدان متعصب و خشک که فقط به ظواهر می‌پردازند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.