هوای خلد ندارم به کوی یار قسم
خوش است لذت خواری به افتخار قسم
سری که باشدم از خصم هم مضایقه نیست
به سرگذشتگی تیغ آبدار قسم
وفای وعده ندیده است هرگز از تو کسی
به نا امیدی شبهای انتظار قسم
مرا ز فیض جنون کار نیست با گل و خار
به سینه صافی آیینه بهار قسم
اسیر چشم و دل ما هوس پرست نشد
به چشم پاک و به دلهای بی غبار قسم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به عشق و وفاداری اشاره می‌کند و می‌گوید که حتی در سختی‌ها و نامساعدی‌ها، از عشق یار دست نخواهد کشید و از آزار و ذلت لذت می‌برد. او به مواخذه و تضاد میان محبت و ترک وفا می‌پردازد و به این نکته اشاره می‌کند که هیچ‌کس وفای وعده را از معشوق ندیده است. در ادامه، شاعر با اشاره به زیبایی حقیقت و خلوص دل، بر اهمیت پاکی نگاه و دل‌ها تاکید می‌کند و می‌گوید که عشق واقعی نمی‌تواند به هوس‌های سطحی آلوده شود.
هوش مصنوعی: من به بهشت و نعمت‌های آن دلبسته نیستم؛ تنها به خاطر وجود محبوبم، از حالتی ذلت‌بار لذت می‌برم و این برای من افتخار است.
هوش مصنوعی: در شرایط سخت و در مواجهه با دشمن، ترسی ندارم و به این موضوع با قطعیت اشاره می‌کنم که به خاطر تاریخچه‌ی خطرناک شمشیر تیز، در این میدان نبرد ایستاده‌ام.
هوش مصنوعی: هیچ‌کس در شبهای انتظار، به ناامیدی از تو وفای وعده‌ای ندیده است. قسم به این انتظار.
هوش مصنوعی: به خاطر نعمت دیوانگی، دیگر به کار گل و خار فکر نمی‌کنم. به دل پاک و شفاف بهاری خود قسم می‌خورم.
هوش مصنوعی: چشم و دل ما فریبنده و هوس‌آلود نشده است، به خاطر پاکی چشم‌هایمان و دلهای خالی از کدورت.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.