|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر از تجربه عمیق و روحانی خود سخن می‌گوید. او به توصیف حالتی می‌پردازد که در آن دلش بیدار و آگاه شده و از فیض شراب باطنی، روحش صاف و روشن گردیده است. شبها به راز صبح پی می‌برد و احساس می‌کند که شمع زندگی‌اش از پرتو دلش روشن شده است. او در این خلوت خجلت‌زده است و با نگاهی به پیاله‌ای که نشانه‌ای از بیخودی است، خود را همچون شعله‌ای سرزنده و شاداب در گلیزار احساس می‌کند.
هوش مصنوعی: نور شمع در خلوت دیدار به من نشان داده شده و اکنون آینه دل من بیدار شده است.
هوش مصنوعی: با نوشیدن شراب، درون من پاک و زلال شده است و حالا شبها از راز و اسرار صبح باخبر می‌شوم.
هوش مصنوعی: شمع به دلیل نوری که از دلش می‌تابد، در حال صحبت است و احساس شرم می‌کند از اینکه در این تنهایی، احساساتش را ابراز کرده است.
هوش مصنوعی: ای ساقی، پیاله‌ای را به من بده که تماشای حالت بی‌خود شدن را نشان می‌دهد؛ من مانند شعله‌ای هستم که در گلزار، حوصله و شوق به زندگی را تجسم می‌کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.