کرده ای انتخاب خنده گل
زین سبب رفته آب خنده گل
تا تو در گلشنی نمی آرد
خنده صبح تاب خنده گل
جگر پاره پاره ای دارم
چون نخوانم کتاب خنده گل
شب به یاد لب کسی تا صبح
می کشیدم گلاب خنده گل
به غزال رمیده می ماند
چمن از انقلاب خنده گل
از خجالت به غنچه پنهان شد
لبت آمد به خواب خنده گل
دل ما راز دار لعل کسی است
صبح داند حساب خنده گل
چمن از خنده لب ببندد اسیر
تا تو دادی عذاب خنده گل
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره احساسات عمیق و زیبایی‌های عشق و محبت است. شاعر به تصویرسازی از خنده و شادمانی گل‌ها می‌پردازد و نشان می‌دهد که این خنده‌ها به یاد محبوب و لحظات شیرین با او است. همچنین، شاعر از درد و جدایی صحبت می‌کند و به دل پاره‌پاره‌اش اشاره می‌کند که نمی‌تواند از یاد معشوق غافل شود. در نهایت، شاعر به تأثیر عشق و زیبایی آن بر زندگی‌اش و همچنین حس عذاب ناشی از این عشق اشاره می‌کند.
هوش مصنوعی: تو خنده‌های گل را برگزیده‌ای و به همین دلیل، آب خنده‌ی گل به زمین رفته است.
هوش مصنوعی: تا زمانی که تو در باغ گل هستی، خنده صبح و زیبایی گل به وجود نمی‌آید.
هوش مصنوعی: دل من پر از درد و رنج است، زیرا وقتی که نمی‌توانم کتاب خوشحالی گل را بخوانم، این احساس بیشتر می‌شود.
هوش مصنوعی: در شب به یاد لبخند معشوقی، تا صبح به عطر و بوی گل شادمانه مشغول بودم.
هوش مصنوعی: چمن به خاطر خنده‌ی گل، آرامش خود را از دست می‌دهد و به حالت وحشت زده‌ای شبیه غزال رمیده در می‌آید.
هوش مصنوعی: از شرم، لب‌های تو مانند غنچه‌ای پنهان شد و در خواب، خنده‌ی گل به وجود آمد.
هوش مصنوعی: دل ما حاکی از محبت و زیبایی کسی است که در صبح، لبخند گل را می‌شناسد.
هوش مصنوعی: چمن به خاطر شادی و خوشحالی، لب‌هایش را می‌بندد، چون تو به گل عذابی از خنده داده‌ای.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.