ای کرده ز یاد ما فراموش
حیف است مکن وفا فراموش
با حرف تو حرفها اراجیف
با یاد تو یادها فراموش
یکبار به سوی خود نگاهی
پرکرده ای از خدا فراموش
شرمندگی از وفا نداریم
داریم دلی جفا فراموش
ای کرده به رغم دوستداری
یکباره ز حال ما فراموش
کردیم برای خاطر تو
بیگانه و آشنا فراموش
در میکده ها اسیر سرمست
ما را مکن از دعا فراموش
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر خطاب به محبوبی، از فراموشی و بی‌وفایی او گله می‌کند. او به یادآوری رابطه‌شان و احساسات شیرین گذشته اشاره می‌کند و می‌گوید که حتی با وجود تمام دردها و بی‌وفایی‌ها، هنوز هم به خاطر آن محبوب دلی پر از عشق و محبت دارد. شاعر از خداوند نیز می‌خواهد که او را فراموش نکند و در میکده‌های خوشی و سرمستی، یاد دعای او را زنده نگه دارد. در مجموع، شعر نشان‌دهنده‌ی عواطف عمیق و درد ناشی از فراموشی محبوب است.
هوش مصنوعی: ای کسی که فراموش‌کار شده‌ای، حیف است که ما را از یاد ببری و به عهد خود وفا نکنی.
هوش مصنوعی: با صحبت تو تمام سخنان بی‌اهمیت ارزش خود را از دست می‌دهند و با یاد تو، تمام خاطرات و یادآوری‌ها به فراموشی سپرده می‌شوند.
هوش مصنوعی: یک بار به سوی خود نگاهی انداخته‌ای و در آن نگاه پر از یاد خدا بوده‌ای، اما حالا آن یاد را فراموش کرده‌ای.
هوش مصنوعی: ما از وفاداری خود شرمنده‌ایم و دلی داریم که می‌تواند بی‌وفایی کند، اما فراموشی در دل ما وجود ندارد.
هوش مصنوعی: ای کسی که به رغم محبت، ناگهان حال ما را فراموش کردی.
هوش مصنوعی: ما برای تو، چه غریبه و چه آشنا، همه چیز را فراموش کردیم.
هوش مصنوعی: در میخانه‌ها، ما که حال و هوای سرمستی داریم، تو ما را از یاد دعا کردن فراری نده.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.