|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این اشعار به بیان حسرت و تمنای آزادی می‌پردازد. او نتوانسته است با زنجیر خود را محدود کند و longing برای نزدیکی به زنجیر را دارد، اما این زنجیر برایش محدودیت و جنون به همراه دارد. او احساس می‌کند که هیچ‌کس در این راه همراهش نیست و در دل بهار هم به زنجیر بی‌توجهی می‌کند. او به دنبال آزادی و رهایی از بندهاست و به چشمان زنجیر به عنوان نمادی از درد و حسرت اشاره می‌کند.
هوش مصنوعی: حسرتی در دل دارم که نمی‌توانم به آن دست یابم و از دور، محبت و ارتباطم را با زنجیر ابراز می‌کنم.
هوش مصنوعی: عشق و شور و شوق من، مانند اسب تندرو است که نیاز به آزادی و هیجان دارد و نتوان به زنجیر و محدودیت بست.
هوش مصنوعی: هیچ‌کس در این مسیر، یک قدم هم با من نیامده است؛ مانند بلبل که در قفس است و فقط برای تفریح و بازی می‌خواند.
هوش مصنوعی: بهتر از ترک‌های گریبان، نور بهار برای من است که از دور مانند چشمکهای زنجیر می‌درخشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.