هر گردش چشم تو پریخانه دیگر
هر سایه مژگان تو دیوانه دیگر
هر برگ گل از شبنم یاد تو چراغی
هر بلبل پر سوخته پروانه دیگر
تا ساغر سرشار تمنای تو باشد
راهم نزند گردش پیمانه دیگر
بیزارم از این وضع مکرر چه توان کرد
صیاد دگر دام دگر دانه دیگر
جایی که فراموش کنم خواب دو عالم
بیدار کنم گوش به افسانه دیگر
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از تأثیر عمیق چشمان معشوق و زیبایی‌های او سخن می‌گوید. هر نگاه و سایه‌ای که از معشوق می‌بیند، او را مجنون می‌کند. زیبایی طبیعی مانند گل و بلبل نیز نمادی از عشق اوست. شاعر در عین حال از تکراری بودن این احساسات و وضع افسرده خود می‌نالد و به دنبال راهی برای فراموشی این عشق و خواب دیگر است. در نهایت، شاعر خواستار تجربه‌ی تازگی و نو بودن در عشق است.
هوش مصنوعی: هر بار که به چشمان تو نگاه می‌کنم، دنیای جدیدی برایم آغاز می‌شود و هر بار که مژه‌هایت سایه می‌اندازند، احساسی عمیق و متفاوت در من به وجود می‌آید.
هوش مصنوعی: هر گلبرگ به خاطر یاد تو مانند چراغی می‌درخشد و هر بلبل عاشق، سوختگی‌اش را به پروانه‌ای دیگر تبدیل می‌کند.
هوش مصنوعی: تا زمانی که جام پر از آرزوی تو باشد، پیمانه‌های دیگر نمی‌توانند مرا تحت تأثیر قرار دهند.
هوش مصنوعی: از این وضعیت تکراری خسته و ناراحتم، چه کاری از دستم برمی‌آید؟ صیاد همیشه در حال تغییر است و هر بار با تله و طعمه‌ای جدید به سراغ شکار می‌آید.
هوش مصنوعی: در جایی که بتوانم خواب دو جهان را فراموش کنم و با بیداری، به داستانی جدید گوش دهم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.