امتحان خلق دل پامال سودا کردن است
عشق عبرت کردن آزار تماشا کردن است
چشم خونگرمی ز هر افسرده خونی داشتن
نبض آتش ز آستین موج پیدا کردن است
خواب راحت دیده ای نام تحمل می بری
سخت جانی با دل نازک مدارا کردن است
ممسکان را دست در عالم فشاندن چون سراب
پنجه مومین ز تاب شعله گیرا کردن است
هر سبک اندیشه را محرم شمردن جاهلی است
راز دل بر صفحه آیینه انشا کردن است
اینقدر دانم که در بزم گدا با محتشم
خرم از هر مدعا گشتن به دل جا کردن است
پرتو حسن تو از سیمای هستی یافتن
صبح در آیینه دریا تماشا کردن است
راز او فهمیدن از مکتوب اشک آلودگان
سیر عکس گلستان در جوی صحرا کردن است
اختلاط عقل دوراندیش با شغل جنون
در دل اسباب پریشانی مهیا کردن است
بینوا کاری ندارد با کسی فکر اسیر
مصرعی از معنی بیگانه طمغا کردن است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به طور کلی به مضامین عشق، درد و رنج اشاره دارد. شاعر می‌گوید که امتحان عشق و خلق دل، به معنای تحمل سختی‌ها و آزارها است. او از عواطف انسانی و دلتنگی‌ها صحبت می‌کند و اینکه باید در برابر این دردها صبور بود. همچنین اشاره می‌کند که احساست عاطفی می‌تواند همچون شعله‌ای در آستین باشد که ما را به هیجان می‌آورد. شاعر به تضاد عقل و جنون اشاره می‌کند و نشان می‌دهد که در زندگی واقعی، انسان‌ها باید با چالش‌های فکری و احساسی خود روبرو شوند. در کل، متن به بررسی زیبایی‌ها و سختی‌های عشق و زندگی می‌پردازد.
هوش مصنوعی: آزمایش واقعی عشق، به معنای تحمل درد و رنجی است که برای دیدن زیبایی‌های آن انجام می‌شود. این عشق به ما درس‌هایی می‌آموزد و به نوعی ما را آزمایش می‌کند.
هوش مصنوعی: چشم‌های پرحرارت می‌توانند از دل هر شخص غمگینی، حسی زنده و شوقی را بیرون بکشند، درست همان‌طور که نبض آتش از آستین می‌تروید و خود را نشان می‌دهد.
هوش مصنوعی: اگر خواب راحتی داری، باید سختی‌ها را تحمل کنی. مدارا کردن با مشکلات، به ویژه وقتی که دل‌ت نرم و آسیب‌پذیر است، کار دشواری است.
هوش مصنوعی: در این بیت، به این نکته اشاره شده است که کسانی که در دنیای ظاهری به دنبال خوشی‌ها و لذت‌ها هستند، مانند سرابی می‌مانند که هرگز به حقیقت نمی‌رسد. به عبارت دیگر، تلاش‌های آنها برای دستیابی به شادی و خوشبختی، مانند تار و پود نازکی است که در اثر دشواری‌ها و چالش‌های زندگی، به آسانی از هم گسسته می‌شود. این افراد باید با قدرت و اراده‌ای که از درون خود برمی‌خیزد، به دنبال حقیقت و ارزش‌های پایدار‌تر پیش بروند.
هوش مصنوعی: برخورد با هر نوع فکر و اندیشه‌ای به عنوان امری مقدس و ویژه، نشانه‌ای از نادانی است. بیان احساسات و رازهای درونی بر روی یک آیینه، مانند نوشتن یک متن نمایشی و سطحی است.
هوش مصنوعی: من می‌دانم که در جشن و شادی، حتی یک نیازمند هم با شخص محترم و با حیثیت، از هر ادعایی خوشحال‌تر است؛ زیرا در دل دیگران جا پیدا کردن، ارزش بیشتری دارد.
هوش مصنوعی: نور زیبایی تو همچون سحرگاه در دریا می‌درخشد و تماشای آن در آیینه این دریا، حس زندگی را به انسان منتقل می‌کند.
هوش مصنوعی: راز او را می‌توان از نامه‌های پر از اشک کسانی که دلسوزند، فهمید؛ آنها به مانند حکایتی از زیبایی به تصویر کشیده می‌شوند که در جوی‌های بیابان جاری است.
هوش مصنوعی: ترکیب فکر عاقلانه و دوراندیشی با رفتارهای جنون‌آمیز و بی‌خود، به ایجاد نوعی آشفتگی و اضطراب در دل می‌انجامد.
هوش مصنوعی: بینوا کسی است که با دیگران کاری ندارد، زیرا فکر او در بند یک مصرع است و از معنی واقعی آن دور شده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
وجد بال شاهباز جان ز هم وا کردن است
پایکوبی زندگی را در ته پا کردن است
جوش بیتابی زدن در آتش وجد و سماع
شیره جان را ز درد تن مصفا کردن است
محمل جان را به منزل بی قراری می برد
[...]
حقپرستی پیش ما ترک تمنا کردن است
فرصت امروز صرف کار فردا کردن است
بهر شهرت گوشه گیریهای ارباب ریا
خویش را چون بوی گل در پرده رسوا کردن است
در خمار باده استغنا زدن بر می فروش
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.