تو را ز حسن بهار جمال سیراب است
مرا ز عشق خزان ملال سیراب است
به رنگ آینه از جوش سبزه خط یار
ریاض خاطر صاحب کمال سیراب است
چرا ز سایه پرواز من چمن ندمد
که در هوای توام ابر بال سیراب است
شکسته دل به ره شوق جاده ای دارد
که همچو جدول باغ خیال سیراب است
ز باغبانی رنگین گریه می بالم
بنفشه زار تو از تو خط و خال سیراب است
چو باغ آینه روی خزان نبیند اسیر
بهارش از عرق انفعال سیراب است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی به تضاد میان بهار و خزان اشاره دارد. شاعر از یک سو به جذابیت و زیبایی بهار و جمال معشوقش میپردازد و از سوی دیگر، از احساس ملال و غم ناشی از عشق در فصل خزان سخن میگوید. حال و هوای شعر به بررسی احساسات عاشقانه شاعر میپردازد و نشان میدهد که چگونه عشق میتواند موجب شادابی و در عین حال ناراحتی شود. همچنین شاعر به تصویرسازیهایی از طبیعت و زیباییهای آن میپردازد که نشاندهنده روح حساس و عاشقانهاش است. کل شعر تضاد عمیق احساساتی همچون شوق و ناامیدی را به تصویر میکشد.
هوش مصنوعی: شما از زیبایی بهار و طراوت آن سیراب شدهاید، اما من از عشق و مشکلات پاییز غمگین و افسردهام.
هوش مصنوعی: از شفافیت آینه به رنگ سبز جویبار، میتوان فهمید که دل صاحب کمال از عشق و محبت سیراب و سرشار است.
هوش مصنوعی: چرا چمن به خاطر سایه پرواز من نمیروید، در حالی که من در هوای تو هستم و ابر سیرابکنندهای بالای سرم وجود دارد؟
هوش مصنوعی: دل شکسته به دلیل عشق و شوق، در مسیر جاده ای قرار دارد که مانند جویباری در باغ خیال، پرآب و زنده است.
هوش مصنوعی: من از باغبانی شاداب خبری دارم، و بنفشههای غمگین تو مرا به یاد میآورد. نشانههای زیبای تو همیشه شاداب و پررنگ هستند.
هوش مصنوعی: مانند باغی که در فصل پاییز، زیباییهایش را نمیبیند، کسی که اسیر بهار است از حس و حال خود شاد و سیراب است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.