|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به توصیف احساسات عمیق ناشی از فرار و وحشت میپردازد. او اشاره میکند که هر کسی به دلایلی از مکانها و آدمها فرار کرده، حتی دشت و دریا نیز از ترس و وحشت به جاهای دیگری پناه بردهاند. در اینجا، شباهتهایی میان حالت غزال و مجنون دیده میشود که هر دو در پی فرار از ناراحتی و ترس هستند. دل شاعر نیز به دلیل این ترس و نگرانی به تپش افتاده و او نمیداند چه چیزی باعث این فرارهای بیسر و بیدلیل شده است. در نهایت، شاعر میگوید که نهتنها خود او، بلکه هیچکس راهی برای بیان این موضوعات وحشتزا ندارد.
هوش مصنوعی: هر کسی به دنبال تو از هر جایی که بود فرار کرد، به طوری که دشت به مانند صدف و دریا به صورت غبار پنهان شد.
هوش مصنوعی: در دشت، غزال سرگردان و ترسیدهای به چشم میخورد که به خاطر وحشت مجنون، بیتاب و بیقرار فرار میکند.
هوش مصنوعی: دل ما به شدت میتپد و این تپش به خاطر ترس و وحشت است، اما نمیدانیم که چرا مجنون، اینچنین بیتاب و ناآرام فرار کرده است.
هوش مصنوعی: در این بیت شاعر به حالتی اشاره میکند که کسی یا چیزی از ترس و اضطراب به فرار میافتد. او با واژههایی چون "اسیر" و "وحشت" بیان میکند که در شرایطی خاص، راهی جز فرار باقی نمانده و در این حالت، عدم توانایی در بیان احساسات و افکار اصلی را نشان میدهد. در نهایت، نمایشگر وضعیتی است که شخص از غم و اندوه سرشار به دنبال راهی برای رهایی میگردد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
(دلم ز سینه به آن زلف تابدار گریخت
ز چارموجه غم در دهان مار گریخت)
(خوشا کسی که ازین سایه های پا به رکاب
به زیر سایه آن سرو پایدار گریخت)
ز گر مخوییت آتش ز لاله زار گریخت
ز زهر چشم تو صیاد از شکار گریخت
مگر به گردش چشم تو سال عاشق گشت
که عید ناشده امسال او به پار گریخت
رمیده شهر به صحرا ز دل تپیدن من
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.