ای جمالت آیتی از صنع رب العالمین
باد بر روی تو از ایزد هزاران آفرین
تو چنان شاهی که در منشور دولت درج کرد
عشق تو عشاق را انتم علی الحق المبین
ماه با خورشید جمشید و سپاه اختران
پیش روی خوب تو چون آسمان بوسد زمین
شکر از پسته روان و سحر در نرگس عیان
ماه طالع در رخ و خورشید تابان در جبین
در رخ خوب تو پیوسته قمر با آفتاب
در لب لعل تو آغشته شکر با انگبین
صورتی در لطف همچون روح {و} هر دم می‌نهد
از معانی گنجها در چشم او جان آفرین
آنکه با نقاش کن بر لوح هستی زد قلم
در نگارستان دنیا صورتی یابد چنین
عالم از وی همچو جنت جنت از وی پر ز حور
خانه از رویش پر از گل جامه زو پر یاسمین
حور گاه بوسه در جنت دُر دندان خود
در لب لعلش نشاند همچو نقش اندر نگین
دست قدرت بر نیاورد از برای جان و دل
مثل او اعجوبه یی در کارگاه ما و طین
ناوکی از غمزه دارد ابروی او در کمان
لشکری از فتنه دارد چشم او اندر کمین
گیسوی عنبرفشان تاری تر از ظلمات شک
روی خوبش بی گمان روشن تر از نور یقین
چون گریبان افق وقت طلوع آفتاب
پای او در عطف دامن دست او در آستین
در سخن معنی لفظش مایهٔ آب حیات
گرد رخ مضمون خطش نزهت للناظرین
در لفظش را گهرچین گوش جان عاشقان
روی خوبش را مگس ران شهپر روح الامین
پرتو انوار رویش آفت عقلست و هوش
سکه دینار حسنش رحمت للعالمین
لعل او شهد شفا و نطق او شمع هدی
روی او نور مبین و زلف او حبل المتین
عطر زلف عنبرینش رشک بوی مشک ناب
پشت پای نازنینش به ز روی حور عین
چون لب معشوق از شیرینی نامش گزد
در کتابت مرزبان خامه را دندان شین
طوطی جان را بگو منقار از دل کن بیا
چون نگار بی دهان از لب شکر بارد بچین
ترک تازی گو که پشت پا ز عشق او زدند
مشک مویان ختن بر روی بت رویات چین
در لطافت چون عرق بر جسم او نبود اگر
زآب حیوان شبنم افشاند هوا بر یاسمین
عقل در بازار او در کیسه دارد نقد قلب
کفر اندر راه او بر پشت دارذ بار دین
بر سمند کامرانی می خرامد شاه وار
گاه در بستان مهر و گاه در میدان کین
ماه رویان چاکران و پادشاهان بندگان
عشق بازان بر یسار و جان فشانان بر یمین
با چنین ملک و ولایت با چنین خیل و حشم
با گدایان هم وثاق و با فقیران همنشین
صورتی دارد که در وی خیره گردد چشم عقل
دیدهٔ معنی خود روشن کن و رویش ببین
بر در او باش و می دان زیر پای خود بهشت
در ره او پوی و می خوان نعم اجرالعاملین
عاشقان روی خوبش از نعیم دار خلد
چون فرشته فارغند از خوردن عجل سمین
دستشان افلاک را چون نعل دارد زیر پای
حکمشان اجرام را چون مرکب آرد زیر زین
عاشقان را قال نبود، حال باشد نقد وقت
زردیی بر رخ عیان و اندهی در دل دفین
آفتاب گرم رو در خانه دارد چون خوهد
شیر گردون از برای دفع سرما پوستین
سیف فرغانی سنائی وار ازین پس نزد ما
«چون سخن زآن زلف و رخ گویی مگو از کفر و دین »
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن شعری زیبا و توصیفی از جمال و زیبایی محبوب است. شاعر با استفاده از تصاویری خیال‌انگیز، عشق و زیبایی معشوق را به صورت آیتی از خلقت خداوند به تصویر می‌کشد. او معشوق را به شکلی توصیف می‌کند که حتی ماه و خورشید در برابر او خجالت‌زده به نظر می‌رسند و همه عناصر طبیعی به زیبایی او احسنت می‌گویند. زیبایی چهره و لب‌های او به غرابت و شیرینی می‌ماند و به ستایش قدرت خلق و صفات دل‌نشینش پرداخته می‌شود. در نهایت، شاعر عشق به معشوق را جاده‌ای به سوی بهشت و نعمت‌های معنوی می‌داند و بر ضرورت عشق ورزیدن به چنین وجود زیبایی تأکید می‌کند.
هوش مصنوعی: ای زیبایی تو نشانی از آفرینش خداوند است و بر روی تو از سوی او هزاران درود و ستایش نثار باشد.
هوش مصنوعی: تو همانند شاهی هستی که عشق تو در قوانین حکومت ثبت شده است و به عاشقان نشان می‌دهد که در مسیر حق و حقیقت قرار دارند.
هوش مصنوعی: ماه و خورشید جمشید و ستاره‌ها، پیش روی زیبایی تو قرار می‌گیرند و مانند آسمان، زمین را می‌بوسند.
هوش مصنوعی: عطر و شیرینی از مغز پسته به فضا پخش شده و زیبایی و جذابیت در چشم‌های نرگس مشخص است. نور ماه بر چهره می‌تابد و روشنی خورشید بر پیشانی شخصی دلربا دیده می‌شود.
هوش مصنوعی: در چهره‌ی زیبای تو همواره ماه و خورشید در همراهی‌اند و لب‌های لعل‌گون تو شیرین و خوشمزه‌اند مانند شکر و عسل.
هوش مصنوعی: صورت زیبا و محبت‌آمیزی مانند روح دارد و هر لحظه از عمق معانی گنجینه‌هایی را در چشم او به نمایش می‌گذارد که جان بخش است.
هوش مصنوعی: کسی که خداوند با دست خود بر صفحه وجود نقش می‌کشد، در دنیای هستی شکلی این‌چنین می‌گیرد.
هوش مصنوعی: جهان به خاطر او مانند بهشتی است که به خاطر او پر از حور (زنان بهشتی) و گل و یاسمن است. روی او سبب زیبایی و خوشبو شدن این مکان‌ها شده است.
هوش مصنوعی: در بهشت، وقتی حوری با لب‌های قرمز خود، دندان‌های درخشانش را نشان می‌دهد، بوسه‌ای بر آنها می‌زند که مانند نگینی زیبا به نظر می‌رسد.
هوش مصنوعی: هیچ قدرتی نتوانسته است مانند او، که در کارگاه ما به عنوان یک شگفتی و هنرمند شناخته می‌شود، جان و دل را خلق کند.
هوش مصنوعی: ابروی او همچون کمان است که با هر خمیدگی‌اش، دل‌ها را به تیرگی می‌کشد و چشمانش در دل شب، در کمین نشسته‌اند تا هر بیننده‌ای را گرفتار افسون خود کنند.
هوش مصنوعی: موهای خوشبو و زیبایش که همانند تاریکی‌های عمیق است، به‌طرزی شگفت‌انگیز از زیبایی چهره‌اش روشنی می‌گیرد که از نور یقین هم واضح‌تر و درخشان‌تر است.
هوش مصنوعی: زمانی که آسمان در حال روشن شدن است و خورشید در حال طلوع، آنچه به نظر می‌رسد این است که پای او بر لبه دامن افق و دستش در آستین اوست.
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که در کلام، مفهوم واژه‌ها مانند آب حیات است و زیبایی و شکل کلمات همانند باغی است که برای بینندگان جذاب و دیدنی است.
هوش مصنوعی: در کلام او، مانند جواهرهایی است که جان‌های عاشقان را به خود جذب می‌کند و زیبایی او به قدری خیره‌کننده است که مانند مگس به آن نزدیک می‌شوند و روح مقدس به آن توجه دارد.
هوش مصنوعی: نور چهره‌اش باعث روشنایی عقل و هوش می‌شود و ارزش‌های او مانند سکه‌ای با اعتبار در دنیا، رحمت و نعمت برای همه انسان‌هاست.
هوش مصنوعی: گوهری از قیمتی که شفای دل‌هاست و گفتارش مانند چراغی راهنماست. چهره‌اش نور روشنی است و موهایش مانند ریسمانی محکم و استوار است.
هوش مصنوعی: عطر زلف‌های طلایی‌اش به قدری دل‌انگیز است که بوی خوش مشک را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد، حتی از زیبایی او در مقایسه با حوریان بهشتی هم بیشتر است.
هوش مصنوعی: وقتی که معشوق با لب‌های شیرینش، نامش را بر زبان می‌آورد، حس و حالی در دل نوشته‌ات می‌آورد که انگار قلم تو را گاز می‌زند؛ یعنی تأثیر عمیق و شیرینی آن نام را به وضوح حس می‌کنی.
هوش مصنوعی: به طوطی روح بگو که منقار را کنار بگذارد و بیاید، زیرا مانند معشوقی که لبانی ندارد، از دلش شیرینی جاری است. بیایید و این شیرینی را بچینیم.
هوش مصنوعی: عاشق او شدند و برای محبتش از همه چیز گذشتند. زیبایی موی او مانند مشک ختن است و چهره‌اش به اندازه‌ای زیبا و رنگین است که دلربایی خاصی دارد.
هوش مصنوعی: اگر لطافت عرق بر تن او نبود، در این صورت هوا شبنم را بر یاسمن نمی‌افشاند.
هوش مصنوعی: در بازار او، عقل تنها به سرمایه‌ای که در کیسه دارد اکتفا می‌کند و به دل کافر، که در مسیر اوست، بار دین را تحمیل می‌کند.
هوش مصنوعی: شاهی با شادکامی بر اسبی راندن می‌کند، گاهی در باغی دل‌انگیز و گاهی در میدانی پر از جنگ و خونریزی.
هوش مصنوعی: زیبا رویان، خدمتگذاران و پادشاهان، عاشقان در سمت چپ و جان فداکنندگان در سمت راست قرار دارند.
هوش مصنوعی: با این ملک و حکومت و این جمعیت و خوشگذران، هم‌پیمان با گدایان و در کنار فقیران نشسته‌ام.
هوش مصنوعی: چهره‌ای دارد که عقل را مجذوب خود می‌کند، چشم خود را به عمق معانی باز کن و به زیبایی آن نگاه کن.
هوش مصنوعی: بر در دوست باشید و در زیر پای خود بهشت را ببینید. در مسیر او حرکت کنید و به یاد او، خوشنودی و پاداش کسانی که عمل می‌کنند را بخوانید.
هوش مصنوعی: عاشقان که به زیبایی او دل بسته‌اند، مانند فرشتگان در بهشت از خوشی و لذت در زندگی خود بی‌خبرند و از دغدغه‌های دنیوی آزاد هستند.
هوش مصنوعی: دست آنها همانند نعل اسب آسمان‌ها را می‌گیرد و تحت فرمانشان، اجرام آسمانی مانند مرکبی زیر زین قرار می‌گیرد.
هوش مصنوعی: عاشقان از حرف و گفته‌های دیگران بی‌نیازند؛ آنها فقط حال و احساس واقعی خود را می‌شناسند. حالا، وقتی که چهره‌اش زرد و غمگین شده، این اندوه در دلش پنهان مانده است.
هوش مصنوعی: خورشید گرم به خانه می‌تابد، چون شیر آسمان برای مقابله با سرما، جلدی به تن کرده است.
هوش مصنوعی: از این پس، ای سیف فرغانی، مانند سنائی، وقتی که درباره آن زلف و چهره زیبا صحبت می‌کنی، از موضوع کفر و دین سخن نگو.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
فهم کن گر مؤمنی فضل امیرالمؤمنین
فضل حیدر ، شیر یزدان ، مرتضای پاکدین
فضل آن کس کز پیمبر بگذری فاضل تر اوست
فضل آن رکن مسلمانی ، امام المتّقین
فضل زین الاصفیا ، داماد فخر انبیا
[...]
ای برید شاه ایران از کجا رفتی چنین
نامه ها نزد که داری؟ بار کن! بگذار! هین
کی جدا گشتی ز شاه و چندگه بودی براه
چند گون دیدی زمان و چند پیمودی زمین
سست گشتی تو همانا کز ره دور آمدی
[...]
حاسدان بر من حسد کردند و من فردم چنین
داد مظلومان بده ای عز میر مؤمنین
شیر نر تنها بود هرجا و خوکان جفت‌جفت
ما همه جفتیم و فردست ایزد دادآفرین
حاسدم بر من همی پیشی کند، این زو خطاست
[...]
گشت گیتی چون بهشت از فر ماه فرودین
بوستان را کرد پر پیرایه های حور عین
بر بهشت بوستان مگزین بهشت آسمان
کان بهشت بر گمانست این بهشت بر یقین
ابر گوئی کرده غارت تخت بزازان هند
[...]
آفرین بر دولت محمودیان باد آفرین
کافریدش زآفرین خویشتن جان آفرین
آفرین بر دولتی کش هر زمان گوید خدا
آفرین باد آفرین بر چون تو دولت آفرین
چون نباشد آفرین ایزدی بر دولتی
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.