پیوستگان عشق تو از خود بریده‌اند
الفت گرفته با تو و از خود رمیده‌اند
پیغمبران نیند ولیکن چو جبرئیل
بی‌واسطه کلام تو از تو شنیده‌اند
چون چشم روشنند و ازین روی دیده‌وار
بسیار چیز دیده و خود را ندیده‌اند
چون سایه بر زمین و از آن سوی آسمان
مانند آفتاب علم برکشیده‌اند
دامن بخار عشق درآویختست شان
در وجد از آن چو غنچه گریبان دریده‌اند
از زادگان مادر فطرت چو بنگری
این قوم بالغ و دگران نارسیده‌اند
وز مثنوی روز و شب و نظم کاینات
ارکان یکی رباعی وایشان قصیده‌اند
سری که کس نگفت از ایشان شنیده‌ایم
کآنجا که کس نمی‌رسد ایشان رسیده‌اند
آن عاشقان صادق کانفاس گرم خویش
چون صبح هر سحر به جهان دردمیده‌اند
محتاج نه به خلق و خلایق فقیرشان
نی آفریدگار و نه نیز آفریده‌اند
اندر جریده‌ای که ز خاصان برند نام
این پابرهنگان گدا سرجریده‌اند
حلاج‌وار مست کند کاینات را
یک جرعه زآن شراب که ایشان چشیده‌اند
با کس کدورتی نه ازیرا به جان و دل
روشن چو چشم و پاک‌تر از آب دیده‌اند
دنیا اگرچه دشمن ایشان بود ولیک
در وی گمان مبر که به جز دوست دیده‌اند
اندر غزل به حسن کنم ذکرشان از آنک
هریک چو شاه‌بیت به نیکی فریده‌اند
با خلق در نماز و تواضع برای حق
پیوسته در رکوع چو ابرو خمیده‌اند
در شوق آن گروه که از اطلس و نسیج
برخود چو کرم پیله بریشم تنیده‌اند
با غیر دوست بیع و شری کرده منقطع
خود را بدو فروخته و او را خریده‌اند
زآن خانهٔ مشاهده‌شان پر ز شهد شد
کز گلشن مشاهده گل‌ها چریده‌اند
مرغان اوج قرب که اندر هوای او
بی‌پای همچو باد به هرجا پریده‌اند
سرپای کرده در طلب خاک کوی دوست
بی‌بال همچو آب به هرسو دویده‌اند
در سیر و گردشند به جان همچو آسمان
گرچه به چشم همچو زمین آرمیده‌اند
در راحتند خلق از ایشان مدام سیف
اینان مگر ز رحمت محض آفریده‌اند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف عشق و پیوند عمیق عاشقانه می‌پردازد. شاعر بیان می‌کند که عاشقان حقیقی خود را فراموش کرده‌اند و تنها به عشق خود مشغولند. آنها مانند پیامبران الهام می‌گیرند، اما این الهام به‌گونه‌ای است که هیچکس قادر به درک آن نیست. این عاشقان با چشمان روشن خود، جهان را مشاهده کرده و گویی از خود رسته‌اند. شاعر به آنها لقب "پابرهنه‌گان گدا" می‌دهد که از نظر مادی فقیرند، اما در عالم عشق غنی و پرورده‌اند. این افراد در پی تحقق عشق هستند و در کنار دیگران، در تواضع و عبادت حضور دارند. عشق آنها چنان عمیق است که تمامی عالم را تحت تأثیر قرار می‌دهد و در هر جا به دنبال خاک کوی محبوب خود می‌گردند. در نهایت، شاعر به شگفتی از لطافت و زیبایی وجود این عاشقان اشاره می‌کند و آنها را مظهر رحمت الهی می‌داند.
هوش مصنوعی: عاشقان تو ارتباط خود را با خودشان قطع کرده‌اند و به تو وابسته شده‌اند و از خودشان دور شده‌اند.
هوش مصنوعی: پیامبران به شما وحی نمی‌کنند، اما مانند جبرئیل، مستقیم و بدون واسطه از خودتان کلام شما را شنیده‌اند.
هوش مصنوعی: چون چشمانشان روشن است و به همین دلیل چیزهای زیادی را دیده‌اند، اما خودشان را هرگز ندیده‌اند.
هوش مصنوعی: سایه‌ای که بر روی زمین می‌افتد، نشان‌دهنده‌ی وجودی آرام و بی‌خطر است. از سوی دیگر، آفتاب که نور و روشنی را به ارمغان می‌آورد، سمبلی از علم و دانش است که به افراز و درخشش در زندگی مردم می‌پردازد.
هوش مصنوعی: عشق مانند بخاری است که به دامن چنگ می‌زند و در حالتی از شادابی و شور، غنچه‌ها چون گریبان‌هایی پارچه‌دریدنی، به نشانهٔ شادی و زیبایی گشوده می‌شوند.
هوش مصنوعی: اگر به زادگان مادر فطرت نگاه کنی، این قوم به کمال رسیده‌اند، اما دیگران هنوز به بلوغ نرسیده‌اند.
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که از روز و شب و نظم موجود در هستی، هر کدام به نوعی یک شکل ابتدایی دارند و همه‌ی آنها در واقع به یکدیگر وابسته‌اند و می‌توان آنها را به عنوان اجزای یک نظم کلی در نظر گرفت. در این میان، برخی از این اجزا می‌توانند به صورت مختصر و برخی دیگر به صورت مفصل بیان شوند.
هوش مصنوعی: کسی که دیگران از او سخن نمی‌گویند و او را نمی‌شناسند، در جایی قرار دارد که هیچکس به آنجا نمی‌رسد و او به آنجا رسیده است.
هوش مصنوعی: عاشقان راستین مانند نفس‌های گرم خود، هر صبح با اشتیاق و سرزندگی به دنیای جدید وارد می‌شوند.
هوش مصنوعی: نیاز به مردم و فقیران ندارم، نه خداوند نیاز به آنها دارد و نه خودشان به وجود آمده‌اند.
هوش مصنوعی: در صفحه‌ای که نام افراد خاص و مهم درج شده، نام این بی‌پول‌ها و تهیدستان نیز به صورت برجسته نوشته شده است.
هوش مصنوعی: مانند حلاج که در مستی خود غرق بود، این جهان را با یک جرعه از آن شرابی که دیگران چشیده‌اند، مست کند.
هوش مصنوعی: با هیچکس دلخوری ندارم، زیرا روح و قلبم روشن است و مانند چشمی شفاف و پاک‌تر از آب، صاف و بی‌غل و غش هستم.
هوش مصنوعی: اگرچه دنیا دشمن ایشان بود، اما با این حال نباید فکر کنی که در آن تنها دوست دیده‌اند.
هوش مصنوعی: در شعر به زیبایی آنها اشاره می‌کنم، زیرا هر یک از آنها همچون یک بیت برتر، به نیکی آفریده شده‌اند.
هوش مصنوعی: افراد در حال نمازی با خضوع و فروتنی در برابر خداوند، مانند ابروهایی که به سمت پایین خم شده‌اند، در حالت رکوع قرار دارند.
هوش مصنوعی: در حالی که در انتظار جمعیتی هستم که مانند کرم ابریشم، خود را در الیافی زیبا و نرم پیچیده‌اند، شور و شوقی در دل دارم.
هوش مصنوعی: من ارتباط خود را با دیگران قطع کرده‌ام و تنها برای دوست خود ارزش قائل هستم و خودم را به او فروخته‌ام.
هوش مصنوعی: این خانه که پر از دیده‌بان‌هاست، به قدری شیرین و دل‌انگیز است که گل‌ها از باغ نشان‌شان دور شده‌اند.
هوش مصنوعی: پرندگان نزدیک به مقام و فضیلتی که در فضای او قرار دارند، مانند باد بدون محدودیت، به هر جایی پرواز کرده‌اند.
هوش مصنوعی: در جستجوی خاک محبوب، بدون هیچ کمک و بالی، همچون آب که بی‌هدف به هر طرف می‌زند.
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که انسان‌ها در زندگی و وجود خود به نوعی در حرکت و تحول هستند، مانند آسمانی که همیشه در حال تغییر است، هرچند که از نظر ظاهری و در نگاه اول ممکن است آرام و ساکت به نظر برسند، مانند زمین.
هوش مصنوعی: این افراد همیشه باعث راحتی و آسایش دیگران هستند، گویی که به طور خالص برای رحمت و خیر خلق شده‌اند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
خاقانیا عروس صفا را به دست فقر
هر هفت کن که هفت تنان در رسیده‌اند
در وجد و حال بین چو کبوتر زنند چرخ
بازان کز آشیان طریق پریده‌اند
همچون گوزن هوی برآورده در سماع
[...]
گویی که آن زمان که مرا آفریده‌اند
با عشق روح در جسد من دمیده‌اند
در وقت آفرینش من شخص من مگر
از خون مهر و نطفه عشق آفریده‌اند
یا خود محرران صنایع به کلک عشق
[...]
اینان مگر ز رحمت محض آفریده‌اند
کآرام جان و انس دل و نور دیده‌اند
لطف آیتی‌ست در حق اینان و کبر و ناز
پیراهنی که بر قد ایشان بریده‌اند
آید هنوزشان ز لب لعل بوی شیر
[...]
اهل خرد که از همه عالم بریده‌اند
داند خرد که از چه به کنج آرمیده‌اند
دانندگان که وقت جهان خوش بدیده‌اند
خوش وقتشان که گوشه عزلت گزیده‌اند
محرم درون پرده مقصود نیستند
[...]
روزی وفات یافت امیری در اصفهان
ز آنها که در عراق بشاهی رسیده اند
دیدم جنازه بر کتف تونیان و من
حیران که این جماعت ازین تا چه دیده اند
پرسیدم از کسی که چرا تو نیان شهر
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.