... سلطان به خواب ناز چه آگه ز خلق چون

در گوش او فغان گدایی نمی رسد

در گنج غیب نقد تمنا بسی ست لیک ...

... ز گوش خسرو آن زخم چنگ و نای برفت

دلی ز سینه فغانهای زار می نرود

... دوری از کوی تو سرگردان همه شب تا به روز

در فغان گویی سگی ام ز آستان افتاده دور

در خیال ابرویت تنها و بی کس سالهاست ...

... دل از برم رمیده و من زو رمیده تر

افغان ز تو که هست به گوشت فغان من

هر چند بیش می شنوی ناشنیده تر ...

... سبک سوار من از کوی فتنه سر بر کرد

فغان به شهر تظلم به داور آمد باز

کبوتری بدم از چنگ باز رسته دریغ ...

... سرود ذوق فراوان شنیده ای اکنون

بیا ز خسرو ذوق فغان و زاری پرس

... به قصد گردن است و گشته خاموش

فغان خسروست از سوزش دل

بنالد دیگ چون زآتش کند جوش

... کشته شوند عاشقان یک دو سه چار و پنج و شش

آه و فغان ز مردمان بس که همی کند دمی

خسرو خسته دل فغان یک دو سه چار و پنج و شش

... مطربان افتاده بی خود هر یکی بر یک طرف

از نفیر آسوده چنگ و از فغان بربط خموش

شمع مجلس ایستاده زرد و لرزان و نزار ...

... ناله خسرو بشنو که خوش است

بر در شاه فغان چاووش

... بی مهر سواری که عنان باز نپیچد

آویخته چندین دل خلقی به فغانش

ناخوش همی آزارد و یا طالب خونی ست ...

... از وی خوش است برشکنیها به گاه ناز

وز خسرو شکسته فغانهای زار خوش

من نخواهم برد جان از دست دل

ای مسلمانان فغان از دست دل

سینه می سوزد مدام از جور چشم ...

ای روی تو عمر جاودانم

عمری ست که بی تو در فغانم

از نرگس جادوی تو هر روز ...

... دردها را به همه شهر خبر تازه کنیم

دوست را درد دل خود به فغان یاد دهیم

باغ را ناله مرغان سحر تازه کنیم ...

... خسروم بیهده مپسند که هر دم با تو

شادمان شینم و با آه و فغان برخیزم

... من چو سگ از دور با سنگی خوشم

ای که پابوسی فغانم زن که من

زاهد کویم ولی شاهدوشم ...

ابر بهار باران وین چشم خونفشان هم

بلبل به باغ نالان عاشق به صد فغان هم

صحرا و بوستان خوش وین جان زار مانده ...

امشب من آن نیم که فغان را فرو برم

طوفان کنم ز دیده جهان را فرو برم ...

... بشناختم که لذت شمشیر و تیر چیست

هر دم ز بس که آه و فغان را فرو برم

خونابه می خورم ز دل آن دولت از کجا ...

... مراد خسرو بیدل بر آر و یک زمان بنشین

که رحمی بر دلت آید ز فریاد و فغان من