... که باز آن شیشه را هم سنگ نشکست

فغان زین چرخ کز نیرنگ سازی

گهی شیشه کند گه شیشه بازی ...

... به سر زانو به زانو کوه پیمود

غریبی کشته بیش ارزد فغانی

جهان گو تا بر او گرید جهانی ...

... نشسته بر سریر پادشاهی

من از عشقت برآورده فغانی

به بامی بر چو هندو پاسبانی ...

... نبینی زنگ در هر کاروانی

ز بهر پاس می دارد فغانی

سحر تا کاروان نارد شباهنگ ...

... زبان را تازه می دارم به نامت

در این تب گرچه بر نارم فغانی

گرم پرسی ندارد هم زیانی ...

بیا ساقی آن شب چراغ مغان

بیاور ز من بر میاور فغان

چراغی کزو چشم ها روشن است ...

... شتابنده را زان نمی داشت سود

فغان می زد و طیرگی می نمود

نمی گفت چیزی که آید به کار ...

... تجسس نسازیم کاین کس چه کرد

فغان بر نیاوریم کآن را که خورد

به هر سان که ما را رسد خوب و زشت ...

... در ملک این لفظ چنان درگرفت

کاه برآورد و فغان برگرفت

دست به سر بر زد و لختی گریست ...

... رنگش بسان گژدم و سنگش بسان مار

زین طبع را عقوبت و زان عقل را فغان

در آب او سمک نرود جز به سلسله ...

چون ز مرغ سحر فغان برخاست

ناله از طاق آسمان برخاست ...

... زآرزوی سماع و شاهد و می

از همه عاشقان فغان برخاست

باده ناخورده مست شد عطار ...

... چون خط او بدمد ای عطار

کم شود آه و فغانی که توراست

گر جمله تویی همه جهان چیست

ور هیچ نیم من این فغان چیست

هم جمله تویی و هم همه تو ...

... چون تو برانداختی برقع عزت ز پیش

جان متحیر بماند عقل فغان در گرفت

بر سر کوی تو عشق آتش دل برفروخت ...

... ناله کنم زانکه ناتوان نشکیبد

چون نرسد دست من به جز به فغانی

نیست عجب گر ز دل فغان نشکیبد

می نشکیبد دمی ز کوی تو عطار ...

... زنده بمردم از غمت خام بسوختم ز تو

تا به کی این فغان برم نیز فغان نمی برد

یک سر موی ازین سخن باز نیاید آن کسی ...

... کس جواب ما نخواهد داد باز

گرچه بسیاری فغان خواهیم کرد

گر بسی معشوق را خواهیم جست ...

... ساقیا باده اندوه بیار

تا ز عشاق فغان برخیزد

کین تن خسته من از می عشق ...

کارم از عشق تو به جان آمد

دلم از درد در فغان آمد

تا می عشق تو چشید دلم ...

سرمست به بوستان برآمد

از سرو و ز گل فغان برآمد

با حسن نظاره رخش کرد ...