... نقد هر دولت که در گنجینه افلاک بود

کرده گنجور قضا بر قبه چترش نثار

نقش هر صورت که بر اوراق امکان دید دهر ...

... پیش از وجود انجم و ارکان نهاده بود

گنجور بخت گنج سعادت برای تو

روز نبرد چونکه پریشان کند صبا ...

... پیش از وجود انجم و ارکان نهاده بود

گنجور بخت گنج سعادت برای تو

معمار مملک و ملت و مفتاح دولتست ...

... دل باوفا و عهد تو جان در میان نهاد

گنجور عشق روی تو جانست و در دلم

گنجست مهر روی تو در وی نهان نهاد ...

آینده از پیش نوشته نشده و امروزیان فردا را می سازند دوستانی که به امید آگاهی از آنچه در آینده روی می دهد اینجا آمده اند از اینجا دست خالی باز می گردند این که شنیده های ما حاکی از نام برده شدن اشخاص و دوره های تاریخی در یک متن باشد و آن را در عصر انفجار اطلاعات و دسترسی آزادانه به همه اسناد و مدارک هیچ کجا نیابیم باید ما را متقاعد کند که شنیده های ما نادرست است منطقا هم حتی به فرض وجود و درستی چنین پیش بینی هایی نمی بایست مخفی کردن این اسامی خللی در درستی این پیشگویی ها ایجاد کند و مانع تحقق آنها شود گنجور یک وبگاه ادبی است و ملاک انتشار متون در آن متن کتابهای چاپ شده است همانطور که از حاشیه های این شعر درمی یابید طی سالهای گذشته در بین صدها مدعی تحریف و نقص این شعر در حاشیه ها یکی نبوده که متن ادعایی اصیل و تحریف نشده را با ذکر منبع و نشانی و نحوه دسترسی به آن نقل کرده باشد یا در وبگاه های شخصی و شبکه های اجتماعی دیگر آنها را منتشر کرده باشد آنچه در حاشیه های این شعر می بینید عموما ابیات سروده شده دوستانی است که خرافه پرستی پیرامون آن را به ریشخند گرفته اند و اگر هم در برساخته های قرون بعدی برای این شعر اشاراتی به دوره های بعد از عصر زندگانی شاعر می بینیم نشانه جعلی بودن آنها آن است که محدوده توانایی پیشگویی شاعر در آنها گذشته شناخته شده تاریخی ماست و اسامی و دوره های تاریخی بعد از ما در این جعلیات غایبند متن اصیل این سروده این صوفی بزرگ به نظر می رسد ترکیبی از پیشگویی های متون پیشین در دسترس شاعر با پیشبینی های متناسب با دوره زندگی او باشد و اگر آنها را واقعا ملهم از دریافت ها و القایات ذهنی او بدانیم اشارات او نشان می دهد که انتظار وقوع آنها را در زمانی نزدیک به عصر خویش حدود هفت قرن پیش داشته است به جای جستجوی اتفاقات آینده در متون گذشتگان امروز تلاش کنیم و آینده خودمان را خودمان رقم بزنیم و بسازیم

قدرت کردگار می بینم ...

... همان زر دینار و در و گهر

بیاورد گنجور اندر زمان

بر شاه ترکان و مرد جوان ...

... بر افروخت چون گل به شادیش روی

به گنجور فرمود تا ساز جنگ

بیارد به میدان کین بی درنگ ...

... بیارد ز برزو ندارد دریغ

بیاورد ده گرز گنجور شاه

یکی اسب و برگستوان سیاه ...

... که بر سنگ و سندانش باشد گذار

چو بشنید گنجور هم در زمان

بیاورد گرز و کمند و کمان ...

... سزاوار او گفت تا خواسته

بیاورد گنجور آراسته

وزان پس بفرمود تا بزمگاه

بیار است گنجور چون چرخ و ماه

به سالار خوان گفت پیش آر خوان ...

... چو بشنید شاه این سخن سر به سر

به گنجور فرمود بار دگر

که آن تاج با طوق و با گوشوار ...

... بفرمای خوالیگران را که خوان

بیارند گنجور خود را بخوان

بمالیم بر خوردنی ها شرنگ ...

... قضا دثار شریعت شعار علم اثات

خزینه حکم و نقد علم را گنجور

بریده برقد او رخت سروری و حسب ...

الحمدلله الذی البسنا اثاث الدین و الیقین و صلی الله علی محمد و آله و صحبه اجمعین هذه رساله موسومه بده وصل فی الالبسه و الا قمشه من تالیفات العبد الضعیف محمود بن امیر احمد المدبمو بنظام القاری کساه الله لباس التقوی و البسه الله لباس العلم و الفتوی

متن کتاب در گنجور ناقص است

... بر تو ریزد جواهر تفرید

گنج اسرار را شوی گنجور

دست احرار را شوی دستور ...

... آسمان کتبش نقش نگین

گنج پنهان ازل را گنجور

نشر احسان ابد را منشور ...

... دیوانه سوار قله کوه

گنجور خزانه های افلاس

رنجور فسانه های وسواس ...

... به هفت بیت شود نغمه ساز و قافیه سنج

ز هفت پیکر گنجور گنجه هر غزلی

نمونه ای ست ز معنی نهان در او صد گنج ...

... دامان دشت و گلشن از لعل و زمرد پر شود

زینسان که گنجور زمین گنجینه پرداز آمده

شد لاله شمع بزم گل اینک ببین پروانه سان ...

... ازین جواهر حکمت چو گوش من پرگشت

شدم خزاین اسرار غیب را گنجور

گشاده شد به دلم روزنی ز روضه صدق ...

... بزرگوارا من چون ثنای تو گویم

که عقل نیست بگنج صفات تو گنجور

ثنا ومدح تو از حد و حصر بیرون است ...

... مرگ بی مهلت که هست اندر جهان جلاد تو

هرکجا گنجی که گنجور وجودش پاس داشت

شد به خاک تیره یکسان در خراب آباد تو

خاصه گنج مخزن عصمت که گنجور زمان

از کمال احتجابش خواند ناموس زمان ...

... مژده پرسش او بس که به دل شور انداخت

ساخت بر گنج حیات دو جهانم گنجور

به عیادت چو گذر بر من رنجور انداخت ...

... ز حمل هر یکی گیتی گران بار

ولی از همت آن فرزانه گنجور

چو از من آن در را شد خریدار ...