|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این اشعار به تشبیه معشوقه‌اش به شمع می‌پردازد. او می‌گوید که معشوقه‌اش دلی را که عاشق اوست، به آتش و سوز عشق دچار کرده است. او مانند شمعی زرد گل‌هایی را نیز بر روی او ریخته است. شاعر بیان می‌کند که معشوقه‌اش تا زمانی که او را سوزانده و در آتش عشق قرار داده، در کنار او بوده است، اما در نهایت او را به حال خود رها کرده و دور شده است.
هوش مصنوعی: دل من در آتش عشق معشوقه‌ام می‌سوزد، همانطور که شمع در دل شب می‌سوزد و نور خود را به اطراف می‌پاشد. صورت من زرد و پژمرده است، مانند شمعی که سوخته و گل‌های زیادی در دور و برش ریخته شده‌اند.
هوش مصنوعی: تا زمانی که شمع می‌سوخت، نورش را در دوردست‌ها می‌افشاند، اما وقتی که خاموش شد، دیگر به من توجهی نکرد و مرا تنها گذاشت.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معشوقه دلم به آتش انباشت چو شمع
بر رویم زرد گل بسی کاشت چو شمع
او خفت و مراز دور بگذاشت چو شمع
تا روز به یک سوختنم داشت چو شمع
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.