|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر احساسات عمیق عشق و فراق است. شاعر به محبوب خود که برتر از همه زیبایی‌هاست، اشاره می‌کند و از غم از دست دادن او سخن می‌گوید. او خویشتن را از دست عشق آزاد کرده، در حالی که معشوق او با صبر و آرامش به انتظار نشسته است. شعر نمایانگر تضاد بین اشتیاق و صبوری است.
هوش مصنوعی: ای چهره‌ات درخشان‌تر از جهت‌گیری عبادت گبران است و چشمان من از دلتنگی، اشک می‌ریزند مانند ابر.
هوش مصنوعی: من از آستین عشق تو بیرون آمدم و با صبر بر دامن تو گام نهادم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
آن را که چو تو نگار باشد در بر
گر بانگ قیامت آید او را چه خبر!
ای مؤمن محض بودنت مطلق گبر
گاهی به قَدَر دست بزن گاه به جبر
بر کثرت حرص تست و بر قلّت صبر
گر خندهٔ برق است و گر گریهٔ ابر
از حق بود انچ هست بر مومن و گبر
روشن شود این نکته ترا نیز بصبر
از ابر جدا همی شود قطره ولیک
چون در نگری یکی بود قطره و ابر
هست کارم بر دراین پیر گبر
گاه شکر نعمت او گاه صبر
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.