زن مخواه و ترک زن کن کاندرین ایام بار
زن نخواهد هیچ مردی تا بمیرد هوشیار
گر امیر شهوتی باری کنیزک خر به زر
سرو قد و ماهروی و سیم ساق و گلعذار
تا مراد تو بود با او بزن بر سنگ سیم
ور مزاج او بدل گردد بود زر عیار
آنقدر دانی که برخیزد کسی از بامداد
روی مال خویشتن بیند که روی وام‌دار
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به اهمیت و خطرات وابستگی به زنان و روابط عاطفی اشاره دارد. شاعر هشدار می‌دهد که زن را نخواه و از او دور شو، زیرا در زمان‌های سخت، زنان هیچ مردی را نمی‌طلبند. حتی اگر مردی دارایی و ثروتی داشته باشد و به دنبال زیبایی و کنیز باشد، در نهایت به نتیجه‌ای نخواهد رسید. در نهایت، شاعر اشاره می‌کند که انسان باید به امور خود بپردازد و به دارایی‌های خود توجه کند تا از وابستگی‌ها و مشکلات نجات یابد.
هوش مصنوعی: زن نگیری و از همسر داشتن پرهیز کن، زیرا در این روزها هیچ مردی تا زمانی که زنده است، بر اثر هوشیاری و آگاهی، تمایلی به ازدواج نخواهد داشت.
هوش مصنوعی: اگر در پی لذت باشی، می‌توانی دختری زیبا با قدی بلند و چهره‌ای دلربا که مانند گلی تازه‌گل‌کرده است، به دست آوری.
هوش مصنوعی: هرگاه به خواسته و آرزوی تو رسیدی، با او مانند سنگ و سیم رفتار کن. اما اگر تغییر حال او را مشاهده کردی، بدان که او مانند طلا درخشان و ارزشمند است.
هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که وقتی صبح می‌شود، فردی از خواب بیدار می‌شود و به مال و دارایی‌های خود نگاه می‌کند، اما باید به خاطر داشته باشد که در مقابل بدهی و وام‌هایی که دارد، مسئول است. این نشان‌دهنده تأکید بر اهمیت توجه به دارایی‌ها و همچنین وظایف مالی است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
نافه دارد زیر اندر گشاده بی شمار
لاله دارد زیر نافه در شکسته صد هزار
خانمان از رنگ و بوی او همیشه چون بهشت
روزگار از تار و پود او شکفته چون بهار
چشم زی رویش نگه کرد اندرو لاله شکفت
[...]
هر سپاهی را که چون محمود باشد شهریار
یمن باشد بر یمین ویسر باشد بریسار
تیغشان باشد چو آتش روز و شب بد خواه سوز
اسبشان باشد چوکشتی سال و مه دریا گذار
از عجایب خیمه شان با شد چو دریا وقت موج
[...]
ای خداوندان مال العتبار الاعتبار
ای خداوندان قال الاعتذار الاعتذار
پیش ازاین کاین جان عذرآورفروماند ز نطق
پیش از آن کین چشم عبرت بین فرو ماند زکار
توبه پیش آرید و نادم از گُنه کاری خویش
[...]
بار دیگر بر ستاک گلبن بی برگ و بار
افسر زرین بر آرد ابر مروارید بار
گاه مینا زینت آرد زو نگار بوستان
گاه مرجان زیور آرد زو عروس مرغزار
غنچه سازد باغ را پر گلبن از مینا و زر
[...]
ابر آذاری برآمد از کران کوهسار
باد فروردین بجنبید از میان مرغزار
این یکی گل برد سوی کوهسار از مرغزار
وان گلاب آورد سوی مرغزار از کوهسار
خاک پنداری به ماه و مشتری آبستنست
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.