مشهدی است و مرد فقیر و گوشه نشین است و از اقسام شعر برباعی میل دارد و بدین واسطه او را شیخ رباعی میگویند .
این دو رباعی از نتایج طبع اوست :
بر طرف رخت دو زلف عنبر آمیز
از روی لطافت آتش حسن تو را
افتاده چو کاکل پریشان توایم
گفتی که مرا بدردمندان نظریست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
می میرم از این غم که چرا بهترم امروز
رباعیات
شمعی است رخت برنگ آتش گل ریز
آمد شد آن دو زلف میسازد تیز
دیگر
آشفته چو زلف عنبر افشان توایم
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.