گر چو گل خواهی که باشی سرخ روی
از زرت دامن فرو باید فشاند
در زد آتش به برگ و ساز خویش
پیش خلقش لاجرم آبی نماند
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
گر چو گل خواهی که باشی سرخ روی
از زرت دامن فرو باید فشاند
در زد آتش به برگ و ساز خویش
پیش خلقش لاجرم آبی نماند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به مقایسهٔ انسان و گل می‌پردازد و می‌گوید که اگر می‌خواهی همچون گل سرخ و زیبا باشی، باید در زندگی خود از زحمت و تلاش برای پاکی و زیبایی بکوشی. باید از دل‌سوزی و تلاش شخصی خود، آتش و جانی تازه ببخشی. در نهایت، تأکید می‌کند که در این راه، نمی‌توان جز به دست آوردن زیبایی و صفا به چیزی دیگر امیدوار بود.
هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی مانند گل زیبایی و رنگ روی سرخی داشته باشی، باید از دامن زحمت و تلاش بازو کنی.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به این موضوع اشاره دارد که وقتی آتش به درخت و سازندگی فرد می‌زند، در نهایت چیزی از او باقی نخواهد ماند. این نشان‌دهندهٔ از دست دادن امید و به بار نشستن پیامدهای منفی اعمال فردی است که در مقابل دیگران قرار می‌گیرد. به عبارت دیگر، وقتی مشکلات و چالش‌ها فرا می‌رسند، هیچ نشانه‌ای از خلاقیت و زندگی گذشته باقی نمی‌ماند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
رفت سرهنگی و کودک رابخواند
شه بانبازیش در مسند نشاند
قصهٔ رنجور و رنجوری بخواند
بعد از آن در پیش رنجورش نشاند
والدش موکب به دار الخلد راند
از وی این خلق حسن میراث ماند
رفت آخر از جهان آن نیکنام
کز مروت تخم احسان می فشاند
سال تاریخش چو جستم عقل گفت
شاه ملا مرد و نام نیک ماند
آن زبان کز یاد او خالی بماند
لال بهتر چون نشاید غیر خواند
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.