سنبلت را صبا بر گل مشوش می‌کند
هر خم زلفت مرا نعلی در آتش می‌کند
باد در وقت سحر می‌آورد بویت به من
باد وقتش خوش! که او وقت مرا خوش می‌کند
لعل جانبخش لبت دلهای مسکینان به لطف
جمع می‌دارد، ولی زلفت مشوش می‌کند
دیده تر دامنم تا می‌زند نقشت بر آب
خاک کویت را بخون هر شب منقش می‌کند
توبه زهد ریایی نیست کار عاشقان
ساقیا می، کین فضولی عقل سرکش می‌کند
زان شراب ناب بی‌غش ده که اندر صومعه
صوفی صافی برای جرعه‌ای غش می‌کند
نام و ننگ و صبر و هوش و عقل و دینم شد حجاب
ترک من باز آ که سلمان ترک هر شش می‌کند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره عشق و تاثیر آن بر احساسات و اندیشه‌های انسان است. شاعر با بیان اینکه بوی لطیف و زیبایی‌های معشوق همواره در ذهن اوست، به توصیف عواطف پیچیده‌ای می‌پردازد که عشق در دل مسکینان ایجاد می‌کند. همچنین، شاعر به ناپایداری زهد و ریای معنوی اشاره می‌کند و می‌گوید که عشق واقعی فراتر از قوانین اجتماعی و اعتقادات خشک است. در نهایت، او از مشکلات ناشی از تعهدات اجتماعی و عقلانیت می‌نالد و خواهان آزادی از این حجاب‌هاست.
هوش مصنوعی: نسیم صبحگاهی سنبل تو را به هم می‌ریزد و هر بار که زلفت را می‌بینم، مرا مانند نعل در آتش می‌سوزاند.
هوش مصنوعی: باد در صبح زود بوی تو را به من می‌رساند، وزش آن در این زمان بسیار دل‌انگیز است، زیرا باعث شادی من می‌شود.
هوش مصنوعی: لبان سرخ و زیبای تو با عشوه و لطفی که دارند، دلهای بی‌پناهان را به سمت خود جذب می‌کنند، اما موهای پریشانت دل‌ها را پریشان و آشفته می‌سازد.
هوش مصنوعی: چشمم یادگار تو را بر روی آب می‌بیند، خاک کاشانه‌ات را هر شب با خون من می‌نقوشد.
هوش مصنوعی: توبه‌ای که از روی نمایش و ریا باشد، برای عاشقان واقعی نیست. ای ساقی، می‌ریز، زیرا کنجکاوی و فضولی عقل سرکش، آنها را به اشتباه می‌اندازد.
هوش مصنوعی: از آن شراب خالص و بدون تقلب بده که در صومعه، عارفان برای یک جرعه به فریب و تقلب روی می‌آورند.
هوش مصنوعی: من در مقام ترک، دیگر از نام و ننگ، صبر و هوش، عقل و دین خود فاصله گرفته‌ام. بیا و ببین که سلمان، این مقام را با هر شش ویژگی ترک می‌کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
زلف ترک من صبا هردم مشوش می‌کند
تا دماغ عاشقان از بوی آن خوش می‌کند
با زمین مرده ابر نوبهاری کی کند
آنچه با من بوی زلف یار سرکش می‌کند
از لطافت ترک من گویی که هست آب حیات
[...]
سنبلش را تا صبا بر گل مشوش می‌کند
هر خم مویش مرا نعلی بر آتش می‌کند
قالبک‌زن چون رخِ والا منقش می‌کند
بهر شلوارِ زرافشان خاطرم خوش می‌کند
کرده در کار علم رفاف کاره مزی
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.